Postanowienie SN z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. I USK 214/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania J. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o ponowne ustalenie wysokości emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 kwietnia 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. zasądza od ubezpieczonego J.W. na rzecz organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., decyzją z 25 listopada 2016 r., wydaną na podstawie art. 110 i art. 110a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu J. W. prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury, gdyż ustalony na nowo wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia z 20 lat nie jest wyższy niż 250% i nie jest wyższy od ostatnio obliczonego.
Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji organu rentowego, domagając się przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego na okoliczność uzyskiwanych przez niego wynagrodzeń przed 1980 r., za które brak danych w archiwach.
Sąd Okręgowy w G. Ośrodek Zamiejscowy w R., wyrokiem z 27 września 2018 r., oddalił odwołanie.
Sąd pierwszej instancji podkreślił, że art. 110a ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to, czy emerytura była zawieszona, czy nie, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego, przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5 ustawy, jest wyższy niż 250%. Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, ubezpieczony nie spełniał warunków umożliwiających przeliczenie emerytury na podstawie art. 110a ustawy emerytalnej. Wniosek taki wynika jednoznacznie z opinii powołanego biegłego sądowego oraz opinii uzupełniającej, na której ostatecznie oparł się Sąd Okręgowy, rozstrzygając sprawę. Biegły, na podstawie posiadanej dokumentacji, przy uwzględnieniu obowiązujących w górnictwie przepisów płacowych, odtworzył wynagrodzenie ubezpieczonego za lata 1965-1979.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
