Postanowienie SN z dnia 28 kwietnia 2021 r., sygn. II DK 1/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Majchrowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Adam Tomczyński
SSN Paweł Zubert
w sprawie adw. J. D.
po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej
na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 28 kwietnia 2021 roku
kasacji Prokuratora Generalnego od postanowienia Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w W. z dnia 12 grudnia 2017 roku, sygn. akt DZ (…), utrzymującego w mocy postanowienie Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w W. z dnia 13 lipca 2017 roku, sygn. akt RD (…)
postanowił
1. na podstawie art. 95n pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze w zw. z art. 531 § 1 kpk kasację pozostawić bez rozpoznania;
2. na podstawie art. 95n pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze w zw. z art. 638 kpk kosztami sądowymi obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Postanowieniem Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w W. z dnia 13 lipca 2017 roku, sygn. akt RD (...), umorzono dochodzenie dyscyplinarne w sprawie „dotyczącej wypowiedzi adw. J. D., udzielonych i/lub opublikowanych w okresie od 1 do 9 grudnia 2016 roku, które miały stanowić nadużycie wolności słowa poprzez przekroczenie granic umiaru i oględności, tj. w sprawie przewinienia dyscyplinarnego z art. 80 w zw. z art. 8 ust. 1 Prawa o adwokaturze, w zw. z § 17 i § 27 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeks Etyki Adwokackiej - teks jednolity ogłoszony na podstawie uchwały nr 52/2011 Naczelnej Rady Adwokackiej z 19 listopada 2011 r.) - wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion przewinienia dyscyplinarnego.”
Odwołanie od tego postanowienia wniósł Minister Sprawiedliwości, zaskarżając je w całości na niekorzyść adw. J. D.. Skarżący postawił zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę zaskarżonego postanowienia, mającego wpływ na jego treść, polegającego na niezasadnym przyjęciu, że adw. J. D. nie przekroczył granic swobody wypowiedzi, podczas gdy analiza całości materiału dowodowego prowadziła do przeciwnego wniosku, co skutkowało błędnym przyjęciem, że nie zachodzą przesłanki do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego i bezpodstawnym umorzeniem dochodzenia dyscyplinarnego na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 kpk w zw. z art. 95n pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1982 roku Prawo o adwokaturze, wobec niestwierdzenia znamion przewinienia dyscyplinarnego. Autor odwołania wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz przekazanie sprawy Rzecznikowi Dyscyplinarnemu Izby Adwokackiej w W. do ponownego rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
