Postanowienie SN z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. III USK 122/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania K. J.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.
o objęcie ubezpieczeniem społecznym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 kwietnia 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 10 października 2019 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację wnioskodawczyni K.J. od wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 18 kwietnia 2019 r. oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 30 października 2018 r., którą organ rentowy stwierdził, że jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą wnioskodawczyni nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 15 grudnia 2015 r. do 12 lipca 2016 r. i od 12 lipca 2017 r.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego organ rentowy i Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznali, że wnioskodawczyni w spornych okresach, choć formalnie była zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego z tytułu zarejestrowania działalności gospodarczej, to jednak faktycznie tej działalności nie prowadziła w rozumieniu art. 3 ustawy z 6 marca 2018 r. - Prawa przedsiębiorców (jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 1292). Czynności, które wnioskodawczyni wykonywała były podejmowane w celu upozorowania prowadzenia działalności gospodarczej. Nie była to działalność stała, zorganizowana, systematyczna, nakierunkowana na osiąganie zysku. Zestawienie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej i kwot otrzymywanych z tytułu zasiłku pokazuje, że to nie działalność gospodarcza a świadczenia z tytułu choroby i macierzyństwa wypłacane z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stanowiły główny dochód wnioskodawczyni. Łącznie otrzymała ona zasiłki z FUS w wysokości 318.668,45 zł, natomiast suma zapłaconych przez nią składek na ubezpieczenia społeczne wyniosła od 7 marca 2014 r. wyniosła 11.051,14 zł. Wysokość odprowadzonych przez nią składek nie miała usprawiedliwienia w osiąganym wyniku finansowym, bowiem wnioskodawczyni wypracowała z prowadzonej działalności jedynie symboliczny zysk w ciągu 3 lat. Zdaniem Sądu Apelacyjnego działalność wnioskodawczyni miała jedynie charakter formalny, stworzyła ona z pomocą rodziny pozór istnienia działalności na „papierze”. Skoro działalność wnioskodawczyni nie była faktycznie wykonywana, to nie rodziło to objęciem K.J. obowiązkiem ubezpieczeń społecznych i powstaniem ochrony ubezpieczeniowej na wypadek macierzyństwa. Z momentem wpisu do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorca zostaje bowiem objęty ubezpieczeniami społecznymi z tego tytułu, w sytuacji gdy tę działalność w rzeczywistości prowadzi i odprowadza składki, co nie miało miejsca w sprawie. W tej sytuacji, w ocenie Sądu Apelacyjnego, zgłoszenie do ewidencji działalności, której wnioskodawczyni nie wykonywała, w pełni usprawiedliwia twierdzenie o nieważności tej jednostronnej czynności prawnej w kierunku naruszenia zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 58 § 2 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
