Wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. II DK 28/21
Sygn. akt II DK 28/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Przesławski (przewodniczący)
SSN Jan Majchrowski (sprawozdawca)
SSN Piotr Sławomir Niedzielak
Protokolant Anna Rusak
przy udziale Rzecznika Dyscyplinarnego Krajowej Rady Notarialnej Romana Czernikiewicza
oraz przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości radcy prawnego P. W.
w sprawie notariusz K. P. obwinionej o popełnienie przewinienia dyscyplinarnego z art. 50 ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku prawo o notariacie,
po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2021 roku,
kasacji wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego przy Krajowej Radzie Notarialnej w W. z dnia 3 sierpnia 2020 roku, sygn. akt WSD (…), utrzymującego w mocy orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego Izby Notarialnej w P. z dnia 3 marca 2020 roku, sygn. akt SD (…),
uchyla w całości orzeczenie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego przy Krajowej Radzie Notarialnej w W. z dnia 3 sierpnia 2020 roku, sygn. akt WSD (…) oraz utrzymane nim w mocy orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego Izby Notarialnej w P. z dnia 3 marca 2020 roku, sygn. akt SD (…) i sprawę przekazuje Sądowi Dyscyplinarnemu Izby Notarialnej w P. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Notariusz K .P. została obwiniona o to, że nie dopełniła ustawowego obowiązku wynikającego z art. 8a ust. 1 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców i przesłała Ministrowi właściwemu do Spraw Wewnętrznych wypis aktu notarialnego z dnia 11 maja 2018 roku Rep. A nr (…) z uchybieniem siedmiodniowemu terminowi, tj. o czyn z art. 50 ustawy
z dnia 14 lutego 1991 roku Prawo o notariacie (dalej pon), w zw. z art. 8a ust.
1 ustawy z dnia 24 marca 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców.
Orzeczeniem Sądu Dyscyplinarnego Izby Notarialnej w P. z dnia 3 marca 2020 roku, sygn. akt SD (…): umorzono postępowanie dyscyplinarne prowadzone wobec notariusz K. P. w oparciu o art. 17 § 1 pkt 3 kpk; kosztami postępowania obciążono Radę Izby Notarialnej w P.W uzasadnieniu podniesiono, że obwiniona w dniu 11 maja 2018 roku sporządziła umowę sprzedaży (Rep. A (…)), na mocy której spółka będąca przedsiębiorcą z obszaru E. nabyła od gminy nieruchomość. W akcie notarialnym znalazło się pouczenie o obowiązku przesłania jego wypisu przez notariusza Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji. Skuteczność tej czynność prawnej nie została przez nikogo zakwestionowana. Obwiniona nie przesłała Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji wypisu w/w aktu notarialnego w ustawowym terminie 7 dni, został on doręczony temu organowi w dniu 30 listopada 2018 roku po jego interwencji. Powodem naruszenia tego terminu przez obwinioną było jej przeoczenie i niedopilnowanie pracownika sekretariatu. Przyznała się ona do tego błędu. Wyjaśniła, że czas ten był dla niej trudny z uwagi na opiekę nad chorym rodzicem. Nadto nigdy nie było prowadzone przeciwko niej postępowanie dyscyplinarne, a wszystkie wizytacje kończyły się pozytywnie. Zachowanie to miało charakter incydentalny. Obwiniona podniosła również, że społeczna szkodliwość tego czynu była znikoma. Sąd I instancji podniósł, że naruszenie to miało charakter oczywisty. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości zauważył, że opóźnienie to dotyczyło jednego aktu, nie spowodowało utraty uprawnień Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w odniesieniu do umowy. Skutkiem czynu obwinionej była jedynie czasowa nieaktualność rejestru i nie mogła ona mieć wpływu na treść sprawozdania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, które składa on w sprawie rejestru przed Sejmem RP. Zdaniem Sądu I instancji, w związku z tym, naruszenie przepisów przez obwinioną nie było rażące. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu wzięto pod uwagę w szczególności elementy łagodzące w postaci incydentalności, nieumyślności, rzeczywistego braku negatywnych skutków, a także choroby rodzica obwinionej. Sąd a quo podniósł również, że w realiach niniejszej sprawy wpływ miało także wyznaczenie wyższego poziomu minimalnego stopnia społecznej szkodliwości czynu, większego niż znikomy, z tego względu, że w odpowiedzialności dyscyplinarnej notariuszy nie przewidziano wypadku mniejszej wagi, co skutkuje szerszą możliwością stosowania umorzenia postępowania ze względu na znikomą społeczną szkodliwość czynu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
