Postanowienie SN z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. III USK 84/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania A. L. , W. L.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 kwietnia 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 9 października 2019 r. oddalił apelację wniesioną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L. z dnia 10 lipca 2019 r., którym zmieniono decyzję organu rentowego z dnia 13 września 2018 r. i ustalono, że A. L. jako pracownik u płatnika składek P. W. L. podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od dnia 1 marca 2016 r.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od o wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 9 października 2019 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 22 § 1 k.p., a także naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 233 k.p.c.
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący powołał się na występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego oraz na potrzebę wykładni przepisów prawnych w celu usunięcia rozbieżności w orzecznictwie sądów.
Uzasadniając ten wniosek, skarżący podniósł między innymi, że na tle art. 22 § 1 k.p. zostały wydane liczne wyroki Sądów Apelacyjnych, w których przytoczono różne kryteria pozorności zatrudnienia. Również orzecznictwo Sądu Najwyższego (jego przykłady skarżący podał we wniosku) nie jest w tej kwestii jednolite. Zdaniem skarżącego, stosunek pracy oparty na art. 22 § 1 k.p. nie powinien być oceniany pod kątem cech przeważających, a taka jest po części linia orzecznicza. W orzecznictwie brak jest natomiast jednolitego „uregulowania” kwestii kierownictwa ze strony pracodawcy i zasad jego sprawowania, przy uwzględnieniu wielkości przedsiębiorstwa i alternatywnej aktywności zawodowej pracodawcy. Skarżący dodał, że wykładni wymaga także zagadnienie zatrudnienia przy zachowaniu wszystkich elementów z art. 22 § 1 k.p., przy braku potrzeby nawiązania takiego stosunku prawnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
