Postanowienie SN z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. I USK 55/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania M. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 kwietnia 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 28 sierpnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2019 r., wydanym na skutek apelacji wniesionej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 12 lipca 2017 r., zmienił ten wyrok i oddalił odwołanie wniesione przez ubezpieczoną M.S. od decyzji organu rentowego z dnia 8 marca 2017 r. przyznającej ubezpieczonej emeryturę z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego oraz ustalającej wysokość tej emerytury z pomniejszeniem podstawy jej obliczenia o sumę kwot wcześniej pobranych emerytur.
Ubezpieczona M. S. wniosła do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 sierpnia 2019 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest art. 25 ust. 1b, art. 100 ust. 1 i art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 6 i art. 9 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżąca powołała się na potrzebę wykładni przepisów prawnych wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego oraz na oczywistą zasadność tego środka zaskarżenia.
Uzasadniając występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, skarżąca podniosła, że dotyczy ono ubezpieczonych, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. najpierw nabyli prawo do emerytury wcześniejszej, a następnie prawo do emerytury powszechnej. Zdaniem skarżącej, potrzeba wykładni dotyczy z kolei art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach wprowadzonego ustawą z dnia 11 maja 2012 r., zwłaszcza w świetle dużych rozbieżności w orzecznictwie, jak w niniejszej sprawie, a przede wszystkim w związku z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 2019 r., I UK 37/18 oraz wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. P 20/16. Oczywista zasadność skargi zachodzi natomiast, w ocenie skarżącej, „w zakresie podniesionych zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego poprzez błędną ich wykładnię”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
