Postanowienie SN z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. I USK 48/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z odwołania E. G.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.
‎o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 kwietnia 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 4 lipca 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 4 lipca 2019 r. oddalił apelację wniesioną przez ubezpieczonego E. G. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w T. z dnia 28 sierpnia 2017 r., oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w T. z dnia 22 maja 2015 r., którą odmówiono przyznania ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy oraz wstrzymano od dnia 1 czerwca 2015 r. wypłatę tego świadczenia.

Ubezpieczony E. G. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4 lipca 2019 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest art. 107 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący powołał się na występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, które zawarł w pytaniach: a) czy w przypadku stwierdzenia występowania u odwołującego się w wyniku badania lekarskiego przeprowadzonego z urzędu na podstawie art. 107 ustawy o emeryturach i rentach, skutków wypadku przy pracy stanowiących podstawę uznania w orzeczeniach komisji lekarskich z 1992 r. i 1997 r., niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, jak również pogorszenia się ogólnego stanu zdrowia uzasadniającego niezależne od powyższego uznanie odwołującego się za niezdolnego do pracy w oparciu o te same badania lekarskie, istnieją podstawy do uznania na podstawie wyżej wymienionego przepisu, że odwołujący się nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, a jedynie jest niezdolny do pracy z powodu ogólnego stanu zdrowia, co z kolei stanowi podstawę do uznania, że odwołujący się nie jest niezdolny do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, a jest niezdolny do pracy z powodu ogólnego stanu zdrowia? b) czy w sytuacji uznania odwołującego się w 1992 r., jak również w 1997 r. na podstawie orzeczeń komisji lekarskich za osobę niezdolną do pracy w związku z wypadkiem przy pracy na stałe w czasie obowiązywania rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 5 sierpnia 1983 r. w sprawie składu komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, trybu postępowania, trybu kierowania na badanie przez te komisje oraz szczegółowych zasad ustalania inwalidztwa organowi rentowemu przysługuje na podstawie art. 107 ustawy o emeryturach i rentach uprawnienie do weryfikowania niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy odwołującego się?

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się