Postanowienie SN z dnia 17 marca 2021 r., sygn. II USK 108/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z wniosku M. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w W.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 marca 2021 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 8 października 2019 r. w sprawie ubezpieczonej M. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w W. o podleganie ubezpieczeniom społecznym uwzględnił apelację ubezpieczonej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 stycznia 2018 r. zmieniając zaskarżony wyrok w pkt 1, jak i poprzedzającą go decyzję organu rentowego z dnia 29 maja 2017 r. w ten sposób, że uznał, iż ubezpieczona jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu również w dniach od 2 do 13 grudnia 2016 r. oraz orzekł o kosztach postepowania.
Zdaniem Sądu drugiej instancji, w świetle niezakwestionowanych ustaleń faktycznych należało uznać, że organ rentowy wprowadził ubezpieczoną, korzystającą z profesjonalnej obsługi księgowej w błąd, przekazując informację co do obowiązku wyrejestrowania się z ubezpieczeń społecznych z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego w okresie od dnia 4 grudnia 2015 r. do dnia 1 grudnia 2016 r., nie podając informacji co do terminu 7 dni na zgłoszenie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego. Z uwagi na to, że ubezpieczona bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego była niezdolna do pracy i przebywała na zwolnieniu lekarskim od dnia 2 grudnia 2016 r., kwestia daty zgłoszenia jej do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego była niejasna, a samo zgłoszenie do ubezpieczenia chorobowego dokonane zostało w dniu 14 grudnia 2016 r. z przekroczeniem terminu o 5 dni. W ocenie Sądu drugiej instancji, błąd wywołany został działaniami organu rentowego. Ubezpieczona niewątpliwe wyrażała wolę kontynuowania dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, bowiem od dnia 2 grudnia 2016 r. była niezdolna do pracy i wiedziała, że w związku z przebiegiem drugiej ciąży taki stan będzie prawdopodobnie trwać przez kilka miesięcy. Liczyła się więc z obowiązkiem kontynuowania ubezpieczenia chorobowego po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego. W konsekwencji Sąd drugiej instancji orzekł, że ubezpieczona podlegała dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu także w dniach od 2 do 13 grudnia 2016 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
