Postanowienie SN z dnia 12 marca 2021 r., sygn. I KK 160/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Bojańczyk
po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2021 r.
w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.),
sprawy C. B.
skazanego z art. 148 § 1 k.k. i in.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 26 maja 2020 r., II AKa (…),
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w B.
z dnia 21 października 2019 r., sygn. III K (…),
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. zwolnić skazanego C. B. od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie kasacyjne.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 października 2019 r., sygn. III K (…), oskarżony C. B. został uznany winnym popełnienia trzech czynów, przy czym pierwszy z nich zakwalifikowano z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k., drugi z art. 148 § 1 k.k., a trzeci z art. 244 k.k., za czyny te wymierzono oskarżonemu odpowiednio jednostkowe kary: 4 lat pozbawienia wolności, 15 lat pozbawienia wolności i roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonego karę łączną 18 lat pozbawienia wolności, a ponadto na rzecz każdego z pokrzywdzonych kwoty po 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę (art. 46 § 1 k.k.), zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 15 lat (art. 42 § 1a pkt 2 k.k.), a także rozstrzygnął w przedmiocie zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności (art. 63 § 1 k.k.), dowodów rzeczowych (art. 230 § 2 k.p.k.) oraz opłat i kosztów procesu. Orzeczenie to zostało poddane kontroli odwoławczej na skutek wniesienia apelacji przez pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych i obrońcy C. B.
Po rozpoznaniu apelacji Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia
26 maja 2020 r., sygn. II AKa (…) utrzymał w mocy zaskarżony wyrok sądu pierwszej instancji.
Od tego rozstrzygnięcia kasację wywiódł obrońca skazanego C. B. Zaskarżając wyrok Sądu Apelacyjnego w (…) w całości na korzyść oskarżonego zarzucił mu rażące naruszenie przepisów prawa, a mianowicie art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. poprzez brak rozważenia lub nienależyte rozważenie zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego i w konsekwencji brak wskazania lub niewystarczające wskazanie powodów, dla których została ona uznana za niezasadną, a także bezpodstawne zaakceptowanie wadliwej oceny dowodów przeprowadzonej przez sąd okręgowy i wadliwych wniosków, tym samym inkorporowanie rażących uchybień popełnionych przez sąd pierwszej instancji do orzeczenia sądu apelacyjnego i uczynienie ich własnymi, co doprowadziło do:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
