11.03.2021

Postanowienie SN z dnia 11 marca 2021 r., sygn. I USK 100/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania K. K.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
‎o emeryturę górniczą,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 marca 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

I. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

II. zasądza od odwołującego się na rzecz organu rentowego 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił K.K. przyznania prawa do emerytury górniczej, wskazując że wnioskodawca nie udokumentował wymaganego 25-letniego okresu pracy górniczej, a jedynie 17 lat, 6 miesięcy i 7 dni pracy górniczej wraz z okresami w wymiarze półtorakrotnym, w tym 17 lat, 2 miesięcy i 16 dni pracy określonej w art. 50c ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd Okręgowy podkreślił, że głównym zadaniem brygady, w skład której wchodził ubezpieczony było przeprowadzanie kapitalnych remontów zwałowarek i przenośników taśmowych. Jedynie sporadycznie skarżący był delegowany do realizowania napraw koparek wielonaczyniowych. Naprawy te były przeprowadzone w tym miejscu, gdzie znajdowała się dana maszyna. Nie zawsze więc remonty takie były dokonywane w przodku wydobywczym, ale z reguły na terenie całej odkrywki, w ten sposób, aby nie zakłócać pracy na froncie robót górniczych. Podczas wykonywania czynności przez ubezpieczonego, maszyny podstawowe były wyłączone. Naprawy trwały nawet pół roku i wówczas zwałowarki lub koparki nie były wykorzystywane w zakładzie górniczym. Ubezpieczony nie realizował swoich czynności stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w przodku, bo najczęściej pracował na terenie zwałowiska. Natomiast naprawiając przenośniki taśmowe wykonywał swoje obowiązki zarówno w bezpośrednim sąsiedztwie koparki wielonaczyniowej, jak i w znacznej od niej odległości. Zdaniem Sądu Okręgowego zarówno z charakterystyki stanowiska pracy, jak i zeznań świadków wynika jednoznacznie, że ubezpieczony nie realizował prac przodkowych w rozumieniu art. 50d ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Prace górnicze związane z eksploatacją, konserwacją i remontami urządzeń będących częścią składową układu technologicznego: koparka, taśmociąg, zwałowarka węgla nie mieszczą się w definicji pracy w przodkach z art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy. Mając na uwadze powyższe stwierdził, że wnioskodawca nie wykazał 25-letniego stażu pracy górniczej i nie wypełnił podstawowej przesłanki sprecyzowanej przez ustawodawcę w art. 50a ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej. Sąd Apelacyjny podzielił w całości ustalenia, ocenę materiału dowodowego oraz rozważania prawne Sądu pierwszej instancji, przyjął je za własne i wyrokiem z dnia 10 grudnia 2019 r. oddalił apelację ubezpieczonego.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp