Postanowienie SN z dnia 25 lutego 2021 r., sygn. III UZ 38/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z odwołania Z. C.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O.
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 lutego 2021 r.,
zażalenia organu rentowego na wyrok Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. akt III AUa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Decyzją z 6 kwietnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O. (organ rentowy) odmówił Z.C. (wnioskodawca) przeliczenia emerytury z uwzględnieniem wynagrodzenia zastępczego za okres zatrudnienia od 3 maja 1979 r. do 1 lutego 1982 r., ponieważ wnioskodawca nie przedstawił Rp-7 wystawionego przez zakład pracy, który oddelegował go do pracy za granicą (w byłym NRD), z podaniem wynagrodzenia zastępczego innego pracownika zatrudnionego na tym samym stanowisku.
Wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji, podnosząc, że nie zgadza się z przyjęciem wynagrodzenia minimalnego za okres spornego zatrudnienia za granicą i wniósł o uwzględnienie za en okres wynagrodzeń zastępczych.
Wyrokiem z 7 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w R., VI U (…), zmienił zaskarżoną przez wnioskodawcę decyzję w ten sposób, że przyjął do ustalenia wysokości emerytury za okres od 3 maja 1979 r. do 14 maja 1980 r. wynagrodzenie w kwotach po 8.624,72 zł miesięcznie, a za okres od 15 maja 1980 r. do 1 lutego 1982 r. wynagrodzenie w kwotach po 9.408,75 zł miesięcznie.
Wyrokiem z 14 marca 2018 r. Sąd Apelacyjny w (…) w sprawie III AUa (…) uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w R. do ponownego rozpoznania. Sąd Apelacyjny wyjaśnił, że w przypadku wykonywania przez ubezpieczonego pracy za granicą w okresie przed 1 stycznia 1991 r. nie ma możliwości uwzględnienia w podstawie wymiaru jego emerytury wynagrodzenia rzeczywiście uzyskiwanego. Można uwzględnić jedynie wynagrodzenie zastępcze, to jest w kwocie wynagrodzenia przysługującego w tych okresach pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę. Wskazano, że Sąd pierwszej instancji nie poczynił żadnych ustaleń w przedmiocie wynagrodzenia zastępczego, to jest wynagrodzenia przysługującego w okresie od 3 maja 1979 r. do 1 lutego 1982 r. pracownikowi zatrudnionemu w kraju w takim samym lub podobnym charakterze, w jakim pracownik był zatrudniony przed wyjazdem za granicę. W związku z powyższym Sąd Okręgowy powinien ustalić, czy pracę ubezpieczonego przed wyjazdem za granicę, mając na uwadze jego wykształcenie i kwalifikacje, można uznać za pracę na stanowisku pracownika umysłowego, i jeżeli tak powinien zbadać, czy da się ustalić wynagrodzenia takich pracowników zatrudnionych w kraju w „M.” w spornych latach.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
