Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. V KK 29/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Gierszon

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
‎po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 18 lutego 2021 r.,
‎sprawy M. J. i P. K.

skazanych z art. 63 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i in.
‎z powodu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych,
‎od wyroku Sądu Okręgowego w K.

z dnia 11 września 2020 r., sygn. akt II Ka (…),

zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w K.

z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt II K (…),

p o s t a n o w i ł

1) oddalić kasacje jako oczywiście bezzasadne;

2) obciążyć skazanych M. J. i P.K.

kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego

w częściach równych, na nich przypadających.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w K. wyrokiem z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. akt II K (…), uznał m.in. P. K. za winnego tego, że w okresie od kwietnia do dnia 7 sierpnia 2015 roku działając wspólnie i w porozumieniu z M. J. w miejscowości G., gm. (…) w woj. (…), wbrew przepisom ustawy, na ogrodzonej działce o powierzchni około 600 m² uprawiał łącznie około 504 sztuk krzewów ziela konopi innych niż włókniste, które to krzewy mogły dostarczyć znaczne ilości ziela konopi innych niż włókniste popularnie zwanego marihuaną, to jest przestępstwa z art. 63 ust 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2019r., poz. 852) i za to na podstawie art. 63 ust 3 powołanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł również wobec P. K. nawiązkę, zaliczył okres tymczasowego aresztowania na poczet kary oraz orzekł o przepadku dowodów i o kosztach.

Wyrok ten został zaskarżony m.in. przez obrońcę P. K. w całości na jego korzyść. Obrońca w apelacji sformułował następujące zarzuty:

1. obrazy przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. polegającą na dowolnej ocenie wyjaśnień oskarżonego M. J. poprzez przyznanie im waloru wiarygodności w części stanowiącej podstawę skazania oskarżonego P. K. za przypisane mu przestępstwo z art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w sytuacji gdy wyjaśnienia te są wewnętrznie sprzeczne, nielogiczne i - jak ustalił Sąd I instancji - w większości kłamliwie, złożone przez osobę mającą interes procesowy w bezpodstawnym obciążaniu współoskarżonego i nie potwierdzone innymi dowodami, w przeciwieństwie do jasnych, logicznych i konsekwentnych wyjaśnień oskarżonego P. K.;

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się