Postanowienie SN z dnia 12 lutego 2021 r., sygn. II KK 385/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Bojańczyk
po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2021 r.
w Izbie Karnej
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.),
sprawy T. S. i M. S.
skazanych z art. 286 § 1 k.k. i in.
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanych
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 20 lipca 2020 r., sygn. akt II AKa (…),
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w W.
z dnia 13 lipca 2018 r., sygn. akt XVIII K (…),
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazanych kosztami sądowymi za postępowanie kasacyjne w częściach ich dotyczących.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 13 lipca 2018 r., sygn. XVIII K (…), m. in. oskarżeni T. S. i M. S. zostali uznani winnymi tego, że: (1) w bliżej nieustalonym okresie, jednakże nie później niż od dnia 21 maja 2015 r., a co najmniej do dnia 12 lipca 2016 r. w W. brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez ustaloną osobę mającej na celu popełnianie przestępstw oszustwa, w tym polegających m.in. na werbowaniu osób fizycznych tzw. słupów, którzy przy użyciu dostarczonych im fałszywych dokumentów tożsamości: zawierali w formie aktu notarialnego umowy pożyczki z przeniesieniem prawa własności nieruchomości na zabezpieczenie doprowadzając tym do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pożyczkodawców poprzez wprowadzenie ich w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, swojej tożsamości oraz posiadania tytułu prawnego do rozporządzanej nieruchomości, , tj. czynu z art. 258 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k. wymierzył oskarżonym kary po 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności; (2) w bliżej nieustalonym okresie, jednakże nie później niż od dnia 21 maja 2015 r. do 18 listopada 2015 r. w W. oraz S. w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w tym D. K. i B. K. , w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości S. L. w kwocie 250 000 zł oraz W. W. w kwocie 250 000 zł, w ten sposób, że B. K. , podszywając się pod U. L. - prawowitą właścicielkę nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) uzyskała w urzędach na terenie m. W. dokumenty dotyczące tej działki, a następnie w dniu 18 listopada 2015 r. w Kancelarii Notarialnej w S. przy ul. B. , posługując się podrobionym dowodem osobistym nr AKP (…) na nazwisko U. L. . wprowadzając w błąd co do swojej tożsamości oraz faktu przysługiwania B. K. prawa własności wskazanej wyżej nieruchomości, stanowiącej przedmiot zabezpieczenia pożyczki, zawarła umowę pożyczki ze S. L. i W. W. . tj. czynu z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w zb. z art. 270§ 1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 33 § 2 k.k. wymierzył oskarżonym T. S. i M. S. kary po 2 (dwa) lata 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równa grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych oraz (3) w okresie bliżej nieustalonym jednak nie później niż od dnia 17 grudnia 2015 r. do dnia 12 lipca 2016 r. w W. w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowali doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wielkiej wartości H. sp. z o.o. w kwocie 4 000 000 zł w ten sposób, że ustalona osoba w celu uzyskania pożyczki pieniężnej, podszywając się pod A. M. - prawowitego właściciela nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w W. prowadzi księgę wieczystą KW nr (…) uzyskała w urzędach na terenie m. W. dokumenty dotyczące tej działki, a następnie w dniu 12 lipca 2016 r. w Kancelarii Notarialnej w W. przy Al. N. poprzez wprowadzenie w błąd co do faktycznej tożsamości osoby, posługującej się podrobionym dowodem osobistym o numerze (…) wystawionym na dane A. M. oraz faktu przysługiwania prawa własności wyżej wymienionej nieruchomości stanowiącej przedmiot zabezpieczenia pożyczki, że zamierzonego celu nie osiągnęli z uwagi na interwencję Policji, tj. czynu z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 33 § 2 k.k. wymierzył T. S. i M. S. kary po 2 (dwa) lata 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności i 100 (stu) stawek dziennych grzywny, przyjmując, że jedna stawka dzienna jest równa grzywnie w kwocie 100 (sto) złotych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
