Postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2021 r., sygn. I USK 26/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania J. T.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 stycznia 2021 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 2 lipca 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 29 marca 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. T. prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych wobec nieudokumentowania wymaganych 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy do takiej pracy nie uwzględnił okresu pracy od 16 lutego 1980 r. do 26 września 1983 r. z tytułu zatrudnienia w Spółdzielni Kółek Rolniczych w K. na stanowisku traktorzysty.
Po rozpoznaniu odwołania ubezpieczonego od powyższej decyzji, Sąd Okręgowy w G. Ośrodek Zamiejscowy w R., wyrokiem z dnia 25 lutego 2019 r., zmienił ją i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od 1 lutego 2018 r. oraz rozstrzygnął o kosztach zastępstwa procesowego.
Sąd Apelacyjny w (…), po rozpoznaniu apelacji organu rentowego, wyrokiem z dnia 2 lipca 2019 r., zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i oddalił odwołanie.
Sąd drugiej instancji nie podzielił ustaleń faktycznych Sądu pierwszej instancji, że ubezpieczony, zatrudniony w charakterze traktorzysty w Spółdzielni Kółek Rolniczych, w okresach zimowych, co najmniej od grudnia do lutego - w latach 1980-1981, 1981-1982 i 1982-1983 - wykonywał faktycznie pracę w transporcie, w pełnym wymiarze czasu pracy, uprawniającą do jej zakwalifikowania pod poz. 3. w dziale VIII wykazu A – załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm., dalej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.). W ich miejsce ustalił, że w latach 1981-1983, prace transportowe wykonywane były jedynie w styczniu i lutym i zajmowały w tym okresie 30% czasu pracy, pozostały czas pracy to wywożenie gnojownicy i szamba oraz naprawy sprzętu. W konsekwencji uznał, że praca ubezpieczonego, obsługującego ciągnik rolniczy i wykonującego także prace w transporcie, lecz nie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie może być uznana za tożsamą z pracą kierowcy ciągnika, o jakim mowa w poz. 3 działu VIII wykazu A.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
