Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2021 r., sygn. III USK 22/21
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki
w sprawie z odwołania D. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O.
o składki,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 stycznia 2021 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...)
z dnia 7 sierpnia 2019 r., sygn. akt III AUa (...), III AUz (...),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z 7 sierpnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…) i III AUz (…) oddalił apelację wnioskodawczyni D. K. od wyroku Sądu Okręgowego w O. z 29 stycznia 2019 r., sygn. akt V U (…), który oddalił jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 31 lipca 2018 oraz z dnia 15 października 2018 r., którymi organ rentowy określił wysokość zadłużenia wnioskodawczyni jako osoby prowadzącej działalność gospodarczą z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy za okres od marca 2015 r. do czerwca 2018 r.
Wnioskodawczyni zaskarżyła powyższy wyrok w całości skargą kasacyjną. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a mianowicie (-) art. 6 ust. 1 pkt 5 oraz art. 8 ust. 6 pkt 1 w związku z art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 266 ze zm.) przez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że wnioskodawczyni posiada zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, mimo nierozstrzygnięcia kwestii obowiązkowego podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz (-) art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy przez niezastosowanie co skutkowało nierozpoznaniem istoty przez Sąd drugiej instancji i w konsekwencji pominięcie wyjaśnienia czy wnioskodawczyni, mimo podlegania ustawodawstwu polskiemu podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w niniejszej sprawie. Dodatkowo zarzuciła naruszenie prawa procesowego, a to art. 233 § 1 k.p.c. przez niedokonanie przez Sąd drugiej instancji wszechstronnej analizy całego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w szczególności poprzez pominięcie niezachowania wymaganego trybu przez organ rentowy w postaci wszczęcia postępowania o podleganie przez wnioskodawczynię obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, wypadkowym, co skutkowało uznaniem przez Sąd drugiej instancji, iż decyzje z dnia 31 lipca 2018 r. oraz z dnia 15 października 2018 r. stanowiły konsekwencję ustalenia polskiego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych w związku z zatrudnieniem skarżącej na terenie S. na rzecz M. s.r.o. oraz prowadzenia działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
