18.12.2020

Postanowienie SN z dnia 18 grudnia 2020 r., sygn. II CSK 236/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

w sprawie z powództwa R. G.
‎przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń […] spółce akcyjnej z siedzibą w W.
‎o zapłatę i ustalenie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 grudnia 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powoda

od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. akt I ACa […],

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2) nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego na rzecz strony pozwanej.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2019 r. Sąd Apelacyjny w […] na skutek apelacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 31 sierpnia 2018 r., zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że początkowy termin płatności odsetek od zasądzonej na rzecz powoda kwoty zadośćuczynienia w wysokości 800 000 zł ustalił na dzień 10 października 2014 r., zamiast ustalonego przez Sąd Okręgowy dnia 30 sierpnia 2013 r. (punkt 1.1 wyroku).

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, powód wskazał przyczynę kasacyjną określoną w art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c. Jego zdaniem, skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona z tego powodu, że Sąd Apelacyjny naruszył rażąco art. 455 k.c. - przez pominięcie okoliczności, iż doręczenie odpisu pozwu (in casu - 29 sierpnia 2013 r.) jest traktowane jak doręczenie wezwania do zapłaty i od dnia następnego po tej dacie należą się odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia (in casu - zadośćuczynienia na podstawie art. 445 § 1 k.c.), jak również art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 1993 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. 2019, poz. 2214; dalej -„Ustawa”) - przez uznanie, że odsetki za opóźnienie należą się wierzycielowi od innej daty niż wynikająca wprost z art. 14 ust. 1 i 2 Ustawy, przyjął bowiem, iż odsetki nie należą się po upływie 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie ani nawet po upływie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, lecz po upływie roku od złożenia zawiadomienia i wytoczenia powództwa o zapłatę zadośćuczynienia, wskazując, że ubezpieczyciel nie miał możliwości zweryfikowania stanu zdrowia powoda, choć ciążył na nim ustawowy obowiązek ustalenia zakresu szkody, dysponował odpowiednimi środkami oraz narzędziami do tego celu, stan zdrowia powoda był mu znany i miał przekazaną przez powoda wszelką wiedzę, aby ustalić okoliczności zdarzenia, które w jego ocenie były niejasne (np. samodzielnie wystąpić o wydanie dokumentacji medycznej do szpitala). Nawet gdyby przyjąć, że wytaczając powództwo przed upływem 30 dniowego terminu do spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, powód nie wyczerpał trybu postępowania likwidacyjnego, miałoby to tylko ten skutek, iż zakład ubezpieczeń popadł w zwłokę z chwilą upływu terminu, w którym świadczenie powinno być zrealizowane stosownie do postanowień art. 14 ust. 1 i 2 Ustawy, liczonego od dnia doręczenia odpisu pozwu (por. art. 192 k.p.c.), która do czynność wywiera konsekwencje materialnoprawne w postaci dojścia zawartego w pozwie oświadczenia woli do wiadomości adresata - pozwanego (art. 61 k.c.).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp