Postanowienie SN z dnia 16 grudnia 2020 r., sygn. I UK 434/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Leszek Bielecki
w sprawie z odwołania R. F.
przeciwko Z. w Ł.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 grudnia 2020 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 16 maja 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. przyznaje adwokatowi M. A. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (…). kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącej w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 16 maja 2019 r., sygn. akt III AUa (…) oddalił apelację ubezpieczonej R.F. od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 14 września 2018 r., sygn. akt VIII U (…) oddalającego jej odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. z dnia 5 czerwca 2017 r. odmawiającej przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Ubezpieczona zaskarżyła powyższy wyrok skargą kasacyjną w zakresie punktu pierwszego. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie: (-) art. 12, art. 13 ust. 1 oraz art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu U. (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 53 ze zm.), przez niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, iż u skarżącej nie występuje niezdolność do pracy, podczas gdy stwierdzono u niej szereg poważnych schorzeń, obniżających w oczywisty i istotny sposób sprawność jej organizmu, zaś suma tych schorzeń mając na względzie rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne oraz stwierdzone przez biegłych przeciwwskazania i ograniczenia w wykonywaniu zatrudnienia wskazują na utratę przez skarżącą zdolności do pracy zarobkowej; (-) art. 232 zdanie 2 w związku z art. 233 § 1, art. 278 § 1, art. 285 § 2, art. 286, art. 290 § 1 k.p.c., art. 381 i art. 382 k.p.c., przez wydanie orzeczenia z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów, na podstawie odrębnych opinii biegłych sądowych oraz na skutek ich bezkrytycznej oceny, skutkujące nieustaleniem w należyty sposób stanu faktycznego sprawy, a w szczególności rzeczywistego stanu zdrowia skarżącej, a to w skutek nieprzeprowadzenia dowodu z łącznej opinii biegłych różnych specjalności lub z opinii odpowiedniego instytutu, celem stwierdzenia, czy suma wszystkich schorzeń zdiagnozowanych u skarżącej skutkuje utratą przez nią zdolności do pracy; (-) art. 232 w związku z art. 233 § 1, art. 278 § 1, art. 286, art. 290 § 1, art. 381 i art. 382 k.p.c., przez wydanie orzeczenia z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów, na podstawie dowolnie wybranych opinii biegłych sądowych oraz na skutek ich bezkrytycznej oceny, skutkujące nieustaleniem w należyty sposób stanu faktycznego sprawy, a w szczególności rzeczywistego stanu zdrowia skarżącej, a to w skutek nieprzeprowadzenia dowodu z opinii Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy (lub Instytutu Medycyny Pracy), ewentualnie biegłego z zakresu medycyny pracy na okoliczność stanu zdrowia skarżącej i jego wpływu na możliwość podejmowania zatrudnienia zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami na otwartym rynku pracy, w szczególności, czy i jakie u niej występują przeciwskazania do wykonywania pracy zgodnej z jej kwalifikacjami i czy w dacie wydania decyzji przez ZUS wnioskodawcom była niezdolna do pracy; (-) art. 232 zdanie 1 w związku z art. 286, art. 227, art. 217 oraz art. 162 k.p.c., przez nieuwzględnienie wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii innego kardiologa, pomimo, iż opinia biegłego kardiologa nie była jasna, pełna i kompletna; (-) art. 299 § 1 w związku z art. 381 i 382 k.p.c., przez nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania skarżącej na okoliczność wpływu stwierdzonych u niej w dacie wydawania decyzji przez ZUS schorzeń na wykonywanie pracy zarobkowej w zakresie swoich kwalifikacji oraz jakiejkolwiek innej pracy, który to dowód miał istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, ponieważ same opinie biegłych, w szczególności oceniane oddzielnie, nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia, ponadto, to na sądzie orzekającym spoczywa obowiązek samodzielnego stwierdzenia istnienia przesłanek warunkujących przyznanie prawa do świadczeń rentowych; (-) art. 382 i art. 386 § 1 k.p.c., przez niezrealizowanie przez Sąd drugiej instancji funkcji kontrolnej i rozpoznawczej oraz niespełnienie jego procesowej funkcji w zakresie zbadania materiału dowodowego i dokonanie ustaleń faktycznych w sprawie, a w razie konieczności również uzupełnienia materiału dowodowego w toku postępowania apelacyjnego, w szczególności przez nieusunięcie wątpliwości w zakresie rzeczywistego stanu zdrowia skarżącej, które to błędy Sądu spowodowały wadliwe przyjęcie, iż skarżąca jest zdolna do wykonywania pracy zarobkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
