Postanowienie SN z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. II PK 139/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda

w sprawie z powództwa R. J.
‎przeciwko (…) Bank S.A. w W.
‎o odszkodowanie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 listopada 2020 r.,
‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P.
‎z dnia 12 kwietnia 2019 r., sygn. akt VIII Pa (…),

1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2019 r. oddalił apelację wniesioną przez powoda R. J. od wyroku Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 10 grudnia 2018 r., oddalającego powództwo o odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę z powodem dokonanego przez pozwaną (…) Bank S.A. w W.

Powód R. J. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 12 kwietnia 2019 r., zaskarżając ten wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, to jest: art. 3¹ § 1 k.p. oraz art. 30 § 3 i 4 k.p.

We wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący powołał się na oczywistą zasadność tego środka zaskarżenia. Zdaniem skarżącego, Sąd drugiej instancji nieprawidłowo uznał bowiem, że pisemne pełnomocnictwo, na podstawie którego umocowana w nim osoba złożyła oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu ze skarżącym umowy o pracę bez wypowiedzenia, a które w swoim zakresie nie zawierało umocowania do podejmowania czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników pozwanej ze względu na inne zapisy, między innymi odnoszące się do upoważnienia w zakresie wewnątrzorganizacyjnych regulacji postępowania pracodawcy wobec jej pracowników, stanowi umocowanie zgodne z art. 3 § 1 k.p. Z kolei naruszenie art. 30 § 3 i 4 k.p. polegało na tym, że Sąd Okręgowy nieprawidłowo ocenił sformułowania użyte przez pozwaną w piśmie rozwiązującym umowę o pracę ze skarżącym: „oferowanie przez Pana pracownikom (…) Bank S.A. zatrudnienia w podmiocie konkurencyjnym w stosunku do (…) Bank S.A., dyskredytując jednocześnie aktualnego Pracodawcę jako podmiot niestabilny, niedający gwarancji pracy, co stanowi działanie na szkodę Pracodawcy” jako wystarczająco komunikatywne, konkretne i rzeczywiste oraz potwierdzone w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Tymczasem sformułowania te były zbyt ogólne i niekonkretne, a pozwana użyła ich bez jakichkolwiek wcześniejszych wyjaśnień bądź skonkretyzowania w trakcie wręczania oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się