Postanowienie SN z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. II PK 183/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak

w sprawie z powództwa K. S.
‎przeciwko P. Sp. z o.o. z siedzibą w K.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 listopada 2020 r.,
‎skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt III (…),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 12 czerwca 2019 r. oddalił apelację powoda K. S. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 11 grudnia 2018 r., którym zasądzono od pozwanej P. Spółki z o.o. w K. na rzecz powoda kwotę 5.610,85 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami (pkt I), kwotę 40.000 zł tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami (pkt II), ustalono odpowiedzialność pozwanej na przyszłość (pkt III) oraz oddalono powództwo w pozostałym zakresie (pkt IV).

Sąd Apelacyjny podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, że zasądzona na rzecz powoda tytułem zadośćuczynienia kwota 40.000 zł spełnia kryteria „odpowiedniości” w rozumieniu art. 445 § 1 k.c., po uwzględnieniu 30% przyczynienia się powoda do zaistnienia szkody oraz wypłaconego mu jednorazowego odszkodowania w wysokości 13.260 zł (pełna kwota zadośćuczynienia wyniosłaby 70.000 zł). Przepis art. 445 § 1 k.c. nie daje żadnych wskazówek, w jaki sposób określać wysokość zadośćuczynienia w konkretnych przypadkach, stanowiąc jedynie, że sąd może przyznać poszkodowanemu „odpowiednią sumę”. Zadośćuczynienie w kwocie 40.000 zł nie jest zaniżone i stanowi w okolicznościach rozpoznawanej sprawy odpowiednią sumę jako rekompensatę za doznaną przez powoda krzywdę. Oceniając rozmiar krzywdy Sąd Okręgowy wziął bowiem pod uwagę okoliczności wskazywane przez powoda, uznając, że choć stopień jego krzywdy jest istotny, to jednak nie wysoki. Przed wypadkiem powód był zdrowym, sprawnym człowiekiem, a po wypadku stwierdzono u niego 17% uszczerbku na zdrowiu. Przez 8 dni przebywał w szpitalu, jego leczenie było uciążliwe, po powrocie ze szpitala wymagał intensywnej opieki przez 2 miesiące i w mniejszym zakresie przez kolejne 4 miesiące, uszkodzenie aparatu torebkowo-więzadłowego jest nieodwracalne i może wymagać kolejnego zabiegu - artroskopii. Uwzględniono także wiek powoda oraz skutki wypadku na jego zdrowiu, w tym dolegliwości bólowe i niestabilność kolana, trudności w poruszaniu, konieczność zmiany planów życiowych. Powód nie kwestionował stopnia swojego przyczynienia się do wypadku, a zatem Sąd Apelacyjny nie miał podstaw, by czynić to z urzędu.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się