Postanowienie SN z dnia 24 listopada 2020 r., sygn. II UK 344/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z wniosku M. D. i T. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w W.
o wysokość podstawy wymiaru składek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 listopada 2020 r.,
skarg kasacyjnych wnioskodawców od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skarg kasacyjnych do rozpoznania,
2. zasądza od T.G. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w W. 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym,
3. r. pr. J. M. i adw. M. K. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (…) po 120 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, przy czym kwoty te należy podwyższyć o stawkę podatku VAT.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z 20 grudnia 2018 r. uwzględnił w części apelacje skarżących M. D. oraz T. G. i zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. z 6 października 2016 r. w ten tylko sposób, że w miejsce kwoty 5.700 zł ustalił kotwę 8.550 zł. Skarżący domagali się kwoty 19.000 zł, gdyż w takiej wysokości ustalili wynagrodzenie za pracę dla skarżącej z tytułu zatrudnienia u skarżącego. Pozwany organ rentowy uznał, że kwota 19.000 zł była ustalona w celu obejścia prawa i uzyskania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego, dlatego decyzją z 23 października 2014 r. stwierdził, że podstawa wymiaru składek od 1 kwietnia 2014 r. wynosi kwotę minimalnego wynagrodzenia. Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z 6 października 2016 r. zmienił decyzję pozwanego i ustalił, iż podstawa wymiaru składek wynosi 5.700 zł począwszy od 1 kwietnia 2012 r. Ustalił, że skarżąca była zatrudniona na stanowisku handlowca z wynagrodzeniem 5.700 zł. Objęła stanowisko dyrektora zarządzającego i od 1 kwietnia 2012 r. wynagrodzenie zwiększono jej do 19.000 zł. Umowa o pracę została rozwiązana z powodu zawieszenia przez skarżącego działalności gospodarczej z końcem grudnia 2014 r. Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych. Sytuacja finansowa firmy nie pozwalała na zatrudnienie pracownika z wynagrodzeniem 19.000 zł. Sąd Okręgowy stwierdził brak podstaw do obniżenia wynagrodzenia skarżącej do kwoty minimalnego wynagrodzenia. Wynagrodzenie 5.700 zł było odpowiednie. Podwyższenie wynagrodzenia do 19.000 zł było nieadekwatne do sytuacji finansowej firmy. Praca ubezpieczonej nie miała wymiernego efektu na ogólną kondycję finansową firmy. Przy małych dochodach a nawet stracie płatnik nie mógł zapewnić tak wysokiego wynagrodzenia. Godziwym było wynagrodzenie w kwocie 5.700 zł, czyli na poziomie nie zmienionym. Sąd Apelacyjny co do zasady podzielił ustalenia i ocenę prawną Sądu Okręgowego. Uznał za uprawnione podwyższenie wynagrodzenia do 8.550 zł (czyli o ½ kwoty 5.700 zł). Wzrost wynagrodzenia był uzasadniony powierzeniem stanowiska dyrektora zarządzającego. Kwota 8.550 zł była akceptowalna z punktu widzenia możliwości finansowych pracodawcy. Nie było racjonalnego uzasadnienia dla ustalenia wynagrodzenia na poziomie 19.000 zł. Skarżąca dopiero wróciła do pracy po długiej nieobecności związanej z wykorzystywaniem uprawnień macierzyńskich, nie było zatrudnionych innych pracowników i nie pozwalała na to sytuacja ekonomiczna pracodawcy. Od 1 kwietnia 2012 r. płatnik nie odprowadzał od podwyższonego ubezpieczonej wynagrodzenia ani składek na ubezpieczenia społeczne ani zaliczek na podatek dochodowy i narastało zadłużenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
