Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. III UK 465/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania J. P. i S. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.
z udziałem P. S., P. T., A. M., K. M., T. P., P. Z.
o podstawę wymiaru składek,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 listopada 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołujących się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 13 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2018 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację J. P. i S. P. od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 27 lutego 2018 r., którym oddalono ich odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z dnia 15 lipca 2016 r., stwierdzających, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników skarżących: P. S., P. T., M. W., K. Ł., A. M., K. M., W. M. , Z. M. , S. M. , J. S. , K. S. , A. S. , G. S. , T. P. , Ł. O., W. O. , Z. R. , J. S. , P. S. , J. P. , Z. R. , Z. M., P. Z. , E. S. , K. Z. (zainteresowanych) zostają podwyższone z uwagi na nieprawidłowe zakwalifikowanie dodatku do wynagrodzenia, jako dewizowego.
Odwołujący się S. P. i J. P. zaskarżyli powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości. W związku ze zweryfikowaniem wartości przedmiotu zaskarżenia i odrzuceniem skargi kasacyjnej postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 30 maja 2019 r. w odniesieniu do poszczególnych zainteresowanych, skarga kasacyjna aktualnie dotyczy P. S. , A. M. , P. Z. , K. M. , P. T. , T. P.. Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucili naruszenie prawa materialnego: 1/ art. 77 § 3 k.p., art. 38 ustawy - Praca na morskich statkach handlowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 430), § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przez nieprawidłowe zastosowanie i przyjęcie, że wypłacany przez skarżących dodatek dewizowy nie miał charakteru prawnego „dodatku dewizowego” korzystającego z prawa do wyłączenia z podstawy wymiaru składek 75% wartości tego dodatku. Skarżący podnieśli, że zgodnie z art. 38 ustawy - Praca na morskich statkach handlowych, dla rekompensowania podstawowych wydatków pracownika w podróżach zagranicznych pracownikowi przysługuje dodatek dewizowy, a dodatek ten wypłaca się za czas przebywania pracownika w podróży morskiej poza krajem. W myśl art. 77 § 3 k.p., warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej dla pracodawcy o charakterze takim, jak skarżący, ustala się w regulaminie wynagradzania. Skarżący, jako pracodawca, wprowadzili u siebie „Regulamin Pracy i Wynagradzania Pracowników Kutra Rybackiego K.”, gdzie uszczegółowili zasady wypłacania dodatku dewizowego przysługującego do rekompensaty wydatków pracownika w podróży służbowej. Mieli więc, zgodnie z art. 77 § 3 k.p., pełne prawo do samodzielnego uszczegółowienia i uregulowania warunków zwrotu należności z tytułu podróży służbowej - warunków wypłacania „dodatku dewizowego" i to uczynili. Sąd niewłaściwie zastosował wskazane przepisy, uznając, że należności wypłacane przez skarżących pracownikom nie mają charakteru prawnego „dodatku dewizowego”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
