Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. III PK 161/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa S. H.
przeciwko K. Spółce Akcyjnej Oddział H. w L.
o przywrócenie do pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 listopada 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L.
z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. akt V Pa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w L. wyrokiem z dnia 6 czerwca 2019 r. oddalił apelację strony pozwanej K. Spółka Akcyjna Oddział H. w L. od wyroku Sądu Rejonowego w L. z dnia 26 lutego 2019 r., przywracającego powoda S. H do pracy u strony pozwanej na dotychczasowych warunkach i zasądzającego na rzecz powoda wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej strona pozwana, zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości, podniosła zarzut naruszenia przepisu:
(-) art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 2137 ze zm., dalej „ustawa o wychowaniu w trzeźwości”) w związku z art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez jego błędną wykładnię i uznanie, że wezwanie organu powołanego do ochrony porządku publicznego przez pracodawcę w razie uzasadnionego podejrzenia, iż pracownik przystępuje do pracy w stanie nietrzeźwym, jest jego każdorazowym obowiązkiem, a wynik takiego badania jest niezbędny do udowodnienia stanu nietrzeźwości pracownika dla potrzeb rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie dyscyplinarnym, podczas gdy przepisy prawa nie przewidują takiego obowiązku, a jedynie uprawnienie pracodawcy do żądania przeprowadzenia badania przez organ powołany do ochrony porządku publicznego, zaś ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracownika można wykazać wszelkimi środkami dowodowymi; (-) art. 17 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, przez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że pracodawca ma obowiązek wezwania organu uprawnionego do ochrony porządku w celu przeprowadzenia badania u pracownika na obecności alkoholu w wydychanym powietrzu oraz przeprowadzenia badania krwi pracownika z pomocą osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje zawodowe, podczas gdy z treści przepisu nie wynika taki obowiązek; (-) art. 17 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, przez niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że pracodawca powinien realizować obowiązki Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz.U. 2018, poz. 2472), podczas gdy brak jest powyższego obowiązku pracodawcy, a adresatem obowiązków wynikających z przepisów tego rozporządzenia są organy powołane do ochrony porządku publicznego; (-) art. 378 § 1 w związku z art. 217 § 2 oraz art. 473 § 1 k.p.c., przez uznanie, że sąd może pominąć analizę wszelkich dowodów (z dokumentów, badania, świadków) i ich ocenę, jako wiarygodnych, w przypadku braku dokumentu z badania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu przez organ uprawniony do ochrony porządku publicznego, podczas gdy w postępowaniu, a w szczególności w postępowaniu z zakresu prawa pracy, brak jest ograniczeń dowodowych i wartościowania dowodów przez ich przeprowadzeniem.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
