Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. III PK 174/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko Izbie Administracji Skarbowej w […].
o odprawę pieniężną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 listopada 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W.
z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt VIII Pa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 1350 (tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 19 lutego 2019 r. rozpoznając apelację pozwanej Izby Administracji Skarbowej w […]. , zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w W. z dnia 25 września 2018 r. w ten sposób, że oddalił powództwo A. M. (pkt I) i orzekł o zwrocie przez powódkę na rzecz strony pozwanej spełnionego świadczenia w wysokości 10.089,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami (pkt II).
W wywiedzionej od powyższego wyroku skardze kasacyjnej powódka podniosła zarzut naruszenia prawa materialnego: (-) art. 170 ust. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 ze zm., zwaną dalej „p.w. KAS”), przez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że pracownikom oraz funkcjonariuszom przysługują dwa odrębne świadczenia - pracownikom cywilnym świadczenia należne w związku z likwidacją urzędu, a funkcjonariuszom świadczenia związane ze zniesieniem jednostki organizacyjnej w rozumieniu ustawy uchylanej w art. 159 pkt 3 p.w. KAS; (-) art. 170 ust. 4 p.w. KAS, przez błędną jego wykładnię i uznanie, że przepis ten nie stanowi materialnoprawnej podstawy zasądzonego roszczenia;(-) art. 170 ust. 4 p.w. KAS, przez niewłaściwą wykładnie i przyjęcie, że wobec powódki, jako pracownika służby cywilnej, znajduje zastosowanie do obliczenia wysokości świadczenia należnego z art. 170 ust. 4 p.w. KAS regulacja zawarta w art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 1474 ze zm., zwana dalej ustawa o zwolnieniach grupowych); (-) art. 163 ust. 1 - 4 ustawy o Służbie Celnej, przez niewłaściwą wykładnię i niezastosowanie tej regulacji przez Sąd drugiej instancji mimo brzmienia art. 170 ust. 4 p.w. KAS; (-) art. 1 ust. 2 lit. b Dyrektywy Rady Nr 98/59/ WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych, przez błędną jego wykładnię i przyjęcie, że dyrektywę a tym samym i ustawę z dnia 13 marca 2003 r. stosuje się do pracowników administracji publicznej zatrudnionych na innej podstawie niż mianowanie; a nadto zarzut naruszenia przepisów postępowania:(-) art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c., które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem uzasadnienie wyroku nie zawiera wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia z przytoczeniem przepisów prawa;(-) art. 390 § 2 k.p.c., które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, przez przyjęcie jako podstawy prawnej wyroku Sądu drugiej instancji uchwały Sądu Najwyższego, sygn. akt III PZP 5/18, wbrew temu, że uchwała ta wiąże jedynie w sprawie, w której zwrócono się z zagadnieniem prawnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
