Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606716)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    18.11.2020

    Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. III PK 122/19

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Halina Kiryło

    w sprawie z powództwa M. K.
    ‎przeciwko K. Spółce Akcyjnej w K.
    ‎o przywrócenie do pracy,
    ‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 listopada 2020 r.,
    ‎na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K.
    ‎z dnia 22 lutego 2019 r., sygn. akt IV Pa (…),

    1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

    2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

    UZASADNIENIE

    Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 22 lutego 2019 r. zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w K. z dnia 20 listopada 2018 r. w ten sposób, że przywrócił powoda M. K. do pracy u strony pozwanej „K.” Spółki Akcyjnej w K. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

    Od powyższego wyroku pozwana wywiodła skargę kasacyjną. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła: I. naruszenie prawa materialnego, tj. przepisów art. 52 § 1 pkt 1 k.p. w związku z art. 100 § 2 pkt 4 i pkt 6 k.p. oraz w związku z art. 11k.p., art. 23 k.c., art. 24 k.c. i art. 300 k.p., przez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na: 1) niezastosowaniu w świetle ustaleń faktycznych stanowiących podstawę orzeczenia Sądu drugiej instancji przepisów art. 23 i art. 24 k.c. w związku z art. 300 k.p. i przyjęcie, że powód nie dopuścił się naruszenia godności innych współpracowników, tj. E. S. oraz pozujących hutników, 2) naruszeniu art. 100 § 2 pkt 4 k.p., przez jego błędną wykładnię w związku z art. 11k.p., przez jego niezastosowanie i przyjęcie w świetle ustaleń faktycznych stanowiących podstawę orzeczenia Sądu drugiej instancji, że nie doszło do naruszenia przez powoda pracowniczego obowiązku dbania o dobro zakładu pracy, 3) naruszeniu art. 100 § 2 pkt 6 k.p. oraz art. 52 § 1 pkt 1 k.p., przez ich błędną wykładnię i przyjęcie w świetle ustaleń faktycznych stanowiących podstawę orzeczenia Sądu drugiej instancji, że wprawdzie powód dopuścił się naruszenia obowiązku przestrzegania w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego, lecz jego zachowania, niezgodnego z tymi zasadami, nie można kwalifikować jako ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych, uzasadniającego rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, motywów zmiany oceny tych dowodów i dokonania na ich podstawie nowych ustaleń faktycznych, a w konsekwencji wszystkich powyższych naruszeń - błędnym przyjęciu w świetle ustaleń faktycznych stanowiących podstawę orzeczenia Sądu drugiej instancji, że nie zostały spełnione przesłanki zastosowania art. 52 § 1 pkt 1 k.p., w postaci ciężkiego naruszenia przez powoda podstawowych obowiązków pracowniczych, a ponadto, że powodowi nie można przypisać winy, oraz II. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 382 k.p.c. oraz art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c., przez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na: 1) w zakresie dotyczącym art. 382 k.p.c. - dokonaniu przez Sąd drugiej instancji odmiennej oceny dowodów, bez ponowienia i uzupełnienia postępowania dowodowego, przy jednoczesnym braku ponownego i dokładnego rozważenia dowodów zebranych w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji, braku wskazania, dlaczego ich ocena przyjęta wcześniej przez Sąd pierwszej instancji była błędna, 2) w zakresie dotyczącym art. 328 § 2 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. - sporządzeniu przez Sąd drugiej instancji uzasadnienia wyroku przy niezachowaniu jego wymogów wynikających z tych przepisów, przez niejasne i niespójne ustalenie stanu faktycznego, całkowicie uniemożliwiające dokonanie oceny toku wywodu Sądu drugiej instancji, który doprowadził do wydania wyroku oraz uniemożliwiające jego kontrolę kasacyjną.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.