Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2020 r., sygn. III PK 152/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki

w sprawie z powództwa I. L.
‎przeciwko Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa w W.

z udziałem Związku Zawodowego Pracowników Służby Publicznej
‎o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 listopada 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L.
‎z dnia 19 marca 2019 r., sygn. akt VIII Pa (…),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. odstępuje od obciążania pozwanego kosztami postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w L. wyrokiem z 19 marca 2019 r., sygn. akt VIII Pa (…) oddalił apelację pozwanego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w W. od wyroku Sądu Rejonowego w B. z 15 października 2018 r., sygn. akt IV P (…) przywracającego powódkę I. L. do pracy i zasądzającego na rzecz powódki kwotę 48.692,01 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, płatną po podjęciu pracy oraz zasądził od pozwanego na rzecz powódki 27.911,75 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy za dalszy okres, płatne po podjęciu pracy.

Sąd drugiej instancji wskazał, że pozwany przejął pracowników Agencji Nieruchomości Rolnych w trybie art. 23¹ k.p., dlatego powódka powinna stać się z dniem 1 września 2017 r. pracownikiem Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. Pozwany w związku z przekształceniami organizacyjnymi w ramach, których miało dojść do redukcji zatrudnienia, dokonując wyboru pracowników, którym nie zaproponuje nowych warunków pracy i płacy, nie stosował jednak żadnych obiektywnych kryteriów, które mogłyby uzasadniać ostatecznie doprowadzenie do wygaśnięcia stosunku pracy powódki. Pozwany nie wykazał przy tym, aby przywrócenie powódki do pracy było niemożliwe lub niecelowe w rozumieniu art 45 § 2 k.p.

W skardze kasacyjnej, zaskarżając wyrok drugiej instancji w całości, pozwany zarzucił naruszenie prawa materialnego – art. 51 ust. 7 oraz art. 45 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz.U. z 2017 r., poz. 624 dalej „ustawa wprowadzająca”), art. 23 k.p., art. 63 k.p. w związku z art. 51 ust. 1 ustawy wprowadzającej, art. 67 i art. 57 § 2 w związku z art. 45 § 2 k.p. i art. 45 ust. 1 i 2 ustawy wprowadzającej, art. 1 ust. 1 lit. c, art. 3 ust. 1, art. 10 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się o ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (Dz.U. UE L 303 z 2 grudnia 2000 r, s. 16-22). Zarzucił także naruszenie przepisów postępowania - art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 3 k.p. w związku z art. 43 ust. 2 oraz art. 2 ust. 1 ustawy wprowadzającej, art. 460 k.p.c. oraz art. 477 w związku z art. 194 § 1 k.p.c.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się