Postanowienie SN z dnia 22 października 2020 r., sygn. II PK 140/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z powództwa A. G.
przeciwko R. sp. z o.o. z siedzibą w P.
o wynagrodzenie za pracę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 października 2020 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w P.
z dnia 6 marca 2019 r., sygn. akt VIII Pa (...),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 6 marca 2019 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił apelację powoda A. G. od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 25 października 2018 r. w sprawie przeciwko R. spółka z o.o. z siedzibą w P. o wynagrodzenie za pracę.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że przedmiotem sporu było ustalenie, czy pozwany wypełniał spoczywający na nim obowiązek w postaci wypłaty na rzecz powoda wynagrodzenia za pracę. Powód swoje roszczenia wywodził z umowy o pracę z dnia 6 listopada 2006 r., jednakże w ocenie Sądu Rejonowego umowa ta została rozwiązana. Sąd pierwszej instancji zaakcentował, że dnia 31 maja 2007 r. spółka sporządziła świadectwo pracy, z którego wynikało, iż powód był zatrudniony w R. spółka z o.o. w okresie od dnia 6 listopada 2006 r. do dnia 31 maja 2007 r, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku dyrektora naczelnego, a umowa o pracę ustała na mocy porozumienia stron. Następnie dnia 1 kwietnia 2008 r. R. spółka z o.o. wydała powodowi zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu na formularzu Rp-7, w którym wskazano, że powód był zatrudniony w R. spółka z o.o. w okresie od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 31 maja 2007 r. Ponadto wnioski urlopowe powód składał tylko do maja 2007 r. Sąd pierwszej instancji przyznał, że nie ma w aktach sprawy żadnego dokumentu rozwiązania umowy o pracę, ale ocenił, że nie przesądza to, że umowa nie została rozwiązana, na przykład za porozumieniem stron, w drodze wymiany oświadczeń woli w formie innej niż pisemna, na przykład ustnej (art. 60 k.c.). W ocenie Sądu Rejonowego niewiarygodne jest przyjęcie, że powód przez wiele lat nie informował żadnego zarządcy przymusowego o tym, że cały czas jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, nie domagał się urlopu, nie dochodził należnego — jego zdaniem — wynagrodzenia. Sąd pierwszej instancji stwierdził, że nawet gdyby przyjąć, iż umowa o pracę między stronami nie uległa rozwiązaniu, to powód nie wykazał jakoby w spornym okresie świadczył pracę na rzecz spółki na podstawie umowy o pracę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
