Postanowienie SN z dnia 8 października 2020 r., sygn. I CZ 57/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Owczarek (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa D. S.A. w W.
przeciwko K. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 października 2020 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 5 czerwca 2020 r., sygn. akt […],
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w […], pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2020 r. Sąd Apelacyjny w (…) odrzucił skargi kasacyjne pozwanego K. S. wniesione od wyroku tego Sądu w tym samym dniu tj. 14 czerwca 2019 r. uwzględniającego ostatecznie powództwo D. akcyjnej z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 2.627.450 złotych.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny podniósł, że skarga kasacyjna podpisana przez adwokat E. C. działającą jako pełnomocnik substytucyjny radcy prawnego R.K. podlegała odrzuceniu albowiem, pomimo wezwania, nie zostało złożone pełnomocnictwo dla wymienionego radcy prawnego upoważniające do działania przed Sądem Najwyższym. Poza tym, według Sądu, skargi kasacyjne nie zostały opłacone w związku z oddaleniem wniosków pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych. W tym samym uzasadnieniu Sąd Apelacyjny wskazał przyczyny, które usprawiedliwiały oddalenie w dniach 17 grudnia 2019 r. i 20 lutego 2020 r. wniosków pozwanego o zwolnienie od opłat. Podobny wniosek został poddany ocenie Sądu Apelacyjnego w dniu 28 lutego 2018 r., w którym ten Sąd oddalił zażalenie pozwanego na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 20 września 2017 r. oddalające w całości wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego od tego czasu sytuacja finansowa pozwanego nie uległa zmianie. Już wówczas bowiem działalność gospodarcza pozwanego była zawieszona i wykazywał on istnienie zobowiązań publicznoprawnych. Wobec tego, Sąd ocenił jako aktualne podniesione wówczas argumenty, że pozwany powinien poczynić oszczędności na poczet prowadzonych sporów sądowych z osiąganych w latach wcześniejszych znacznych dochodów z prowadzonej na dużą skalę działalności gospodarczej a także argumenty odnośnie wysokości alimentów wynoszących 20.000 złotych, która potwierdza możliwości finansowe pozwanego, a odniesienie tych możliwości do wysokości opłaty od skargi kasacyjnej przemawia na rzecz tezy, że jednorazowa opłata od skargi kasacyjnej może być przez pozwanego uiszczona. Sam fakt zwiększenia zadłużenia pozwanego wobec podmiotów publicznoprawnych i powstania zadłużenia wobec osób prawnych nie może mieć rozstrzygającego znaczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
