Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. I UK 277/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania A. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.
o wysokość należności z tytułu nieopłaconych składek,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 czerwca 2020 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 22 lutego 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w B. , wyrokiem z 6 czerwca 2018 r., oddalił odwołanie ubezpieczonej A. B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Oddziału w B. z 9 marca 2018 r., stwierdzającej, że ubezpieczona jest dłużnikiem z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. oraz określającej zadłużenie wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, liczonymi na dzień 9 marca 2018 r., w łącznej wysokości 77.158,17 zł.
Sąd pierwszej instancji za okoliczność bezsporną uznał, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z 12 stycznia 2015 r. ustalił dla ubezpieczonej A. B. ustawodawstwo polskie jako ustawodawstwo właściwe w zakresie ubezpieczeń społecznych, począwszy od 1 maja 2010 r. Prawomocnym wyrokiem z 28 kwietnia 2015 r. Sąd Okręgowy w B. (sygn. akt VI U (…)) oddalił odwołanie A. B. od decyzji z 12 stycznia 2015 r. Niekwestionowaną okolicznością w sprawie było także to, że ubezpieczona w okresie objętym decyzją faktycznie prowadziła i prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski.
Odnosząc się do zarzutów stawianych w odwołaniu podlegającym rozpoznaniu w obecnej sprawie, w którym ubezpieczona kwestionowała podleganie ubezpieczeniom społecznym w Polsce, Sąd pierwszej instancji zaznaczył, że w postępowaniu sądowym ubezpieczona mogła żądać jedynie korekty stanowiska zajętego przez organ rentowy w zakresie jej zadłużenia składkowego i wykazywać swoje racje odnoszące się do przedmiotu sporu objętego zaskarżoną decyzją, czyli należności składkowych. Nie mogła natomiast żądać czegoś, o czym organ rentowy nie decydował w swym rozstrzygnięciu. W zaskarżonej decyzji z 9 marca 2018 r. organ rentowy rozstrzygał jedynie o istniejącym długu składkowym ubezpieczonej, a nie o określeniu dla niej właściwego ustawodawstwa z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i wykonywania pracy najemnej na terenie Republiki Słowackiej. Kwestia ustalenia dla wnioskodawczyni właściwego ustawodawstwa została już w sposób prawomocny przesądzona decyzją z 12 stycznia 2015 r. (i wyrokiem Sądu Okręgowego z 28 kwietnia 2015 r.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
