Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. III UK 404/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Rączka
w sprawie z odwołania G. Sp. z o.o. w W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.
z udziałem M.C., G. Sp. z o.o.
o podstawę wymiaru składek,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 czerwca 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…) Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację płatnika składek G. Sp. z o.o. od wyroku Sądu Okręgowego w W. z 27 czerwca 2018 r., sygn. akt VIII U (…), którym Sąd pierwszej instancji w sprawie toczącej się przy udziale zainteresowanych M. C. oraz G. Sp. z o.o. w W. oddalił odwołanie płatnika składek od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z 4 maja 2017 r.
Decyzją z 4 maja 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. ustalił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne M. C. pracownika G. sp. z o.o. w W. w okresie od czerwca 2013 r. do grudnia 2014 r.
Wskutek zaskarżenia decyzji przez spółkę G. Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z 27 czerwca 2018 r., sygn. akt VIII U (…) oddalił odwołalnie i obciążył płatnika kosztami procesu. Rozpoznanie sprawy odbyło się przy udziale M. C. i G. sp. z o.o. w W..
Apelację wywiódł płatnik G. sp. z o.o., zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu naruszenie art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 69 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez ich niewłaściwe zastosowanie, a także art. 233 § 1 k.p.c. przez wyprowadzenie błędnych wniosków z materiału dowodowego.
Sąd Apelacyjny uznał apelację za nieuzasadnioną.
Sąd drugiej instancji uznał, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie potwierdził, że czynności wykonywane przez M. C. w ramach zawartych z G. umów o dzieło w istocie wykonywane były na rzecz spółki G., która w spornym okresie była jego pracodawcą. Prawidłowo Sąd pierwszej instancji, ustalając stan faktyczny sprawy, skupił się także na powiązaniach zachodzących między obu ww. spółkami, które łączyła umowa o współpracę. W ramach tej współpracy spółka G. świadczyła usługi na rzecz spółki G.. Ta ostatnia w 2011 r. kupiła spółkę G., a zatem stała się całościowym udziałowcem tej spółki. Spółki łączyły powiązania finansowe, organizacyjne, gospodarcze a także kadrowe. Relacje obu spółek względem siebie należy zatem rozpatrywać w płaszczyźnie spółki dominującej, jaką jest G. i spółki zależnej, G.. Obie spółki miały podobnych klientów, obie realizowały podobne projekty. G. przekazywała do wykonania prace spółce G., realizowane one były przez pracowników spółki G., na rzecz tej spółki, która była finalnym odbiorcą tych prac. G. miała dostęp do całej specyfikacji danego projektu realizowanego przez G. na rzecz klientów tej spółki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
