Postanowienie SN z dnia 2 sierpnia 2019 r., sygn. IV CSK 134/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Manowska
w sprawie z wniosku Z. K.
przy uczestnictwie D. J. i E. K. F.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 2 sierpnia 2019 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania
E. K. F.
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 6 kwietnia 2018 r., sygn. akt III Ca (…),
1) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2) zasądza od E. K. F. na rzecz D. J. oraz Z. K. o kwoty po 1350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 398 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Nakładając na skarżących obowiązek wskazania i uzasadnienia oznaczonej przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, czyli tak zwanego przedsądu, ustawodawca zagwarantował, że skarga kasacyjna, jako nadzwyczajny środek zaskarżenia prawomocnych orzeczeń, będzie realizować funkcje publicznoprawne. Ograniczenie przesłanek, wskazanych w art. 398 § 1 k.p.c. do czterech ma, w konsekwencji, zapewnić, że przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ustrojowo i procesowo będzie uzasadnione jedynie w tych przypadkach, w których mogą być zrealizowane jej funkcje publicznoprawne, a skarga nie stanie się instrumentem wykorzystywanym w każdej jednostkowej sprawie. Odstępstwem od kodeksowo uregulowanej instytucji skargi kasacyjnej, w zakresie przedsądu, jest art. 398§ 1 pkt 3) k.p.c., przewidujący przyjęcie przez Sąd Najwyższy skargi kasacyjnej do rozpoznania, kiedy to zostanie stwierdzona przez ten Sąd nieważność postępowania, o której mowa w art. 379 i art. 1099 k.p.c. Jak przyjęto w judykaturze Sądu Najwyższego, przesłanki z art. 398§ 1 pkt: 1), 2) k.p.c. związane są z interesem publicznym, rozwojem prawa i ujednoliceniem orzecznictwa. Tymczasem przesłanka nieważności postępowania dotyczy interesu prywatnego strony (podobnie, jak też przesłanka z art. 398 § 1 pkt 4) k.p.c.) konkretnego postępowania sądowego dotkniętego kwalifikowanymi uchybieniami, wymagającego, w konsekwencji, sanacji. Nieodmiennie jednak, nie w każdym przypadku skarga kasacyjna może być przyjęta do rozpoznania. W przeciwnym, bowiem, razie Sąd Najwyższy stałby się, wbrew obowiązującym przepisom, sądem trzeciej instancji, a nie jest, przecież, jego zadaniem dokonywanie korekty ewentualnych błędów w zakresie stosowania, czy też wykładni prawa, w każdej indywidualnej sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
