Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2019 r., sygn. II CSK 56/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku H. W. , H. W., N. W. , D. W.
i Ł. W.
przy uczestnictwie E. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w P.
o ustanowienie służebności przesyłu,
na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 19 lipca 2019 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawców
od postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 28 września 2018 r., sygn. akt XV Ca (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od wnioskodawców na rzecz uczestnika kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wnioskodawcy H., H., Ł., N. i D. W. wnieśli skargę kasacyjną od postanowienia Sądu Okręgowego w P. z dnia 28 września 2018 r. oddalającego ich apelację od postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 17 listopada 2017 r. Sąd Rejonowy oddalił ich wniosek o ustanowienie na rzecz uczestniczki E. Sp. z o.o. w P. szczegółowo sprecyzowanej służebności przesyłu na należącej do wnioskodawców działce nr 109/2, położonej w D., za jednorazowym wynagrodzeniem. Sąd ten podzielił podniesiony przez uczestniczkę zarzut nabycia w drodze zasiedzenia jeszcze przez jego poprzednika prawnego, i to na rzecz Skarbu Państwa, odpowiedniej służebności gruntowej odpowiadającej treścią służebności przesyłu, najpóźniej w dniu 2 stycznia 1985 r. Sąd ustalił, że na działce rolnej wnioskodawców znajduje się słup betonowy pojedynczy, przelotowy, podtrzymujący linię napowietrzną elektroenergetyczną średniego napięcia relacji K. - I. Urządzenia te zostały pobudowane i podłączone do napięcia w 1960 r. w ramach programu elektryfikacji i na podstawie wówczas obowiązującej ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (t.j. Dz.U. z 1974 r., nr 10, poz.64 ze zm.). W 1976 r. linia była modernizowana i cały czas urządzenia te są czynne, eksploatowane, konserwowane i naprawiane. Właścicielem linii do 1 lutego 1989 r. był Skarb Państwa, a zarządzało nią państwowe przedsiębiorstwo, od 1976 r. noszące nazwę Z. w P.. W 1993 r. zakład ten został przekształcony w spółkę akcyjną E. SA w P., od 17 grudnia 2002 r. funkcjonującą pod nazwą E. SA w P., a od 23 września 2004 r. - E. SA w P. Spółka ta aktem notarialnym z dnia 30 czerwca 2007 r. zbyła na rzecz pozwanej E. Sp. z o.o. w P. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 k.c., w tym m.in. linie kablowe i napowietrzne, sieci dystrybucyjne, zespoły elektroenergetyczne, stacje i rozdzielnie energetyczne oraz transformatory. Do wybudowania i eksploatacji urządzeń przez poprzedników uczestnika doszło w warunkach uzasadniających ich przeświadczenie, że uprawniają ich do tego obowiązujące wówczas przepisy, w czym utwierdzał ich brak sprzeciwu ówczesnych właścicieli. Urządzenia były eksploatowane w sposób niezakłócony przez następne kilkadziesiąt lat. Sąd ocenił, że termin niezbędny do zasiedzenia służebności gruntowej, nawet ten mający zastosowanie w wypadku posiadania w złej wierze, upłynął jeszcze przed zmianą ustroju społeczno- politycznego, tj. przed 1989 r. Sąd Rejonowy przytoczył orzeczenia, kształtujące wykładnię, zgodnie z którą przedsiębiorstwo przesyłowe może powoływać się na zasiedzenie na rzecz podmiotu nieuczestniczącego w postępowaniu i nie musi legitymować się przez decyzjami administracyjnymi dotyczącymi personalnie wnioskodawców lub ich poprzedników prawnych i konkretnej nieruchomości będącej przedmiotem postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
