Postanowienie SN z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. IV CNP 6/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie ze skargi pozwanego
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt XII Ga (…),
w sprawie z powództwa M. P.
przeciwko B. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 lipca 2019 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Pozwany B. W. wniósł dnia 23 października 2018 r. skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 26 października 2016 r., zarzucając naruszenie wskazanych w skardze przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W związku ze zmianą stanu prawnego skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia stała się z dniem 3 kwietnia 2018 r. niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu (art. 4248 § 2 k.p.c.).
Stanowisko to jest jednolicie podtrzymywane w bieżącym orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. m. in. postanowienia z dnia 10 stycznia 2019 r., II CNP 2/18, nie publ., z dnia 11 stycznia 2019 r., V CNP 44/17, nie publ. z dnia 9 maja 2019 r., II CNP 80/18 80/18, nie publ., z dnia 15 maja 2019 r., II CNP 81/18, nie publ.). W jego uzasadnieniu wskazuje się , że zgodne z art. 424 § 1 k.p.c., że jedną z przesłanek dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest wyczerpanie przez skarżącego wszystkich stawianych do dyspozycji przez system prawny mechanizmów (środków prawnych) umożliwiających korektę niezgodnego z prawem prawomocnego wyroku przez jego zmianę bądź uchylenie. Rozwiązanie to jest wyrazem subsydiarnego charakteru skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jako nadzwyczajnego środka prawnego, który nie służy uchyleniu albo zmianie prawomocnego orzeczenia, lecz inicjuje tylko pierwszą fazę postępowania zmierzającego do realizacji odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa z tytułu wydania niezgodnego z prawem prawomocnego orzeczenia sądu (art. 417 § 2 k.c. w związku z art. 77 ust. 1 Konstytucji). Odpowiedzialność ta może aktualizować się tylko wówczas, gdy poszkodowany uczynił wszystko celem wyeliminowania źródła szkody. Dopiero bezskuteczność dostępnych narzędzi procesowych lub ich brak może - w wypadku wystąpienia szkody - uzasadniać roszczenie o jej naprawienie, a tym samym dopuszczalność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (por. druk sejmowy IV kadencji Sejmu nr 2696, pkt 4; w orzecznictwie zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 sierpnia 2018 r., III CNP 9/18, OSNC 2018, Nr 12, poz. 121, i z dnia 20 grudnia 2018 r., III CNP 19/18, niepubl.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty