Wyrok SN z dnia 11 marca 2022 r., sygn. II CSKP 115/22
W sytuacji, w której treść wezwania adresowanego do adwokata lub radcy prawnego jest myląca, stwarza wątpliwość co do czasu rozpoczęcia posiedzenia lub tego, jakiej sprawy wezwanie dotyczy, można oczekiwać, że przy uwzględnieniu profesjonalizmu pełnomocnika procesowego i współczesnych możliwości komunikowania się z sądem, podejmie on czynności zmierzające do wyjaśnienia rzeczywistego stanu rzeczy. Niepodjęcie takich działań przez pełnomocnika procesowego nie zwalnia jednak sądu od obowiązku odroczenia rozprawy, jeżeli wezwanie było nieprawidłowe; przeciwny pogląd prowadziłby bowiem do przerzucenia na stronę skutków wadliwego wezwania i niestawiennictwa na posiedzeniu.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Paweł Grzegorczyk (sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
w sprawie z powództwa Miasta W. przeciwko J. O. i M. O. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 marca 2022 r., skargi kasacyjnej pozwanych od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. akt I ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie przed Sądem Apelacyjnym od dnia 4 kwietnia 2019 r. i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w (...), pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W dniu 9 stycznia 2017 r. powód Miasto W. wniósł o zasądzenie od M. O. i J. O. tytułem opłat za udziały w użytkowaniu wieczystym za lata 2014-2015 solidarnie kwoty 102 349 zł z odsetkami ustawowymi.
Wyrokiem z dnia 1 lutego 2018 r. Sąd Okręgowy w W. zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 51 174,50 zł z odsetkami ustawowymi (pkt I), zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 51 174,50 zł z odsetkami ustawowymi i obciążył pozwanych solidarnie kosztami procesu.
Sąd ustalił w szczególności, że pismem z dnia 10 listopada 2005 r. powód wypowiedział dotychczasową wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości opisanej w KW nr (...), stanowiącej dz. ew. nr (...)/1, proponując nową wysokość opłaty od dnia 1 stycznia 2006 r. w kwocie 102 349 zł, zaś pismem z dnia 5 listopada 2005 r. powód wypowiedział dotychczasową wysokość opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości opisanej w KW nr (...), stanowiącej dz. ew. nr (...)/2, proponując nową wysokość opłaty od dnia 1 stycznia 2006 r. w kwocie 16 014,80 zł. Pozwani odwołali się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (SKO). Wniosek pozwanych został oddalony przez SKO, a po przekazaniu sprawy do sądu, prawomocnym zarządzeniem z dnia 11 maja 2007 r. pozew J. O. i M. O. został zwrócony.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
