Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2021 r., sygn. II USKP 110/21
W kopalniach węgla brunatnego praca przy bieżących remontach maszyn podstawowych nie jest równoznaczna z pracą przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach, zaliczaną przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury w wymiarze półtorakrotnym na podstawie art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 504 z późn. zm.).
OSNP nr 6/2022
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z wniosku J. C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (…) Oddziałowi w P. o emeryturę górniczą, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 czerwca 2021 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 14 marca 2019 r., sygn. akt III AUa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 30 listopada 2017 r. zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (…) Oddział w P. z dnia 30 marca 2017 r., w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu J. C. prawo do emerytury górniczej od dnia 4 marca 2017 r.
W sprawie tej ustalono, że ubezpieczony, urodzony 4 marca 1967 r., w okresie od dnia 2 listopada 1994 r. do dnia 23 stycznia 2017 r. był zatrudniony w K. S.A. w K., początkowo na stanowisku ślusarza-spawacza, od dnia 1 kwietnia 1997 r. na stanowisku spawacza maszyn i urządzeń górniczych na odkrywce, a od dnia 1 czerwca 2014 r. na stanowisku rzemieślnika wykonującego prace mechaniczne w przodku - spawacza. Mimo zmian w angażach w rzeczywistości ubezpieczony od dnia 1 listopada 1994 r. do końca zatrudnienia wykonywał obowiązki rzemieślnika pracującego na odkrywce, w przodku na maszynach podstawowych. Jego praca polegała na montażu, demontażu konstrukcji przekładni, obudów maszyn kopiących i urabiających węgiel, tj. koparek - Rs 1500, 1200, 800 i zwałowarek - Rs 5000, 400 oraz maszyn urabiających węgiel - Rs 315. Wykonywał prace spawalnicze, mechaniczne, dokonywał remontów, usuwał awarie, pracując w systemie 4-brygadowym na Oddziale M., tj. oddziale mechanicznym, który zajmuje się utrzymaniem ruchu w kopalni, w szczególności usuwaniem awarii, montażem, demontażem maszyn, koparek i zwałowarek. Ubezpieczony pracował w grupie prac remontowych związanych z utrzymaniem ruchu, a do jego obowiązków należał demontaż, montaż i remont przekładni, przenośników na maszynach i na taśmociągach, rozbiórka tych części i remont na miejscu. Wszystkie te prace były wykonywane na koparkach nadkładowych, węglowych i na zwałowarce. Ubezpieczony nie zajmował się zaplanowanymi remontami maszyn podstawowych, które to prace wykonywała inna ekipa pracowników, lecz pracował przy bieżących awariach i naprawach maszyn, które cały czas pracowały i zajmowały się urabianiem urobku. Czas pracy ubezpieczonego od początku 1995 r. był ewidencjonowany za pomocą dniówek półtorakrotnych. W oparciu o akta osobowe, w tym o ewidencję dniówek, pracodawca wystawił ubezpieczonemu świadectwo wykonywania pracy górniczej i równorzędnej z pracą górniczą z dnia 23 stycznia 2017 r., potwierdzające, że w okresie od dnia 2 listopada 1994 r. do nadal wykonuje on pracę na stanowisku rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach, zwałowarkach, wykonując prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń, o której mowa w załączniku nr 3, część III, pkt 7 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995 r. Nr 2, poz. 8, dalej jako rozporządzenie z dnia 23 grudnia 1994 r.). Do wniosku o przyznanie prawa do emerytury górniczej ubezpieczony dołączył powyższe świadectwo oraz ewidencję dniówek półtorakrotnych za okres od stycznia 1995 r. do grudnia 2016 r. Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury górniczej z uwagi na wykazanie przez niego jedynie 21 lat okresów pracy górniczej w wymiarze pojedynczym, zamiast wymaganych 25 lat. Organ rentowy nie zaliczył do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym zatrudnienia ubezpieczonego w okresie od dnia 2 listopada 1994 r. do dnia 23 stycznia 2017 r. na stanowisku rzemieślnika, wymienionym w pkt 7, część III załącznika nr 3 do rozporządzenia z dnia 23 grudnia 1994 r., ponieważ z dołączonej dokumentacji wynika, że w tym okresie zajmował on stanowisko ślusarza-spawacza, wymienione w załączniku nr 2 do tego rozporządzenia, które podlega przeliczeniu w wymiarze pojedynczym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
