Wyrok SN z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. I USKP 92/21

1. W stanie prawnym obowiązującym od 18 kwietnia 2017 r., błąd organu rentowego stanowi samodzielną podstawę ponownego ustalenia prawa w sprawie zakończonej prawomocną decyzją (art. 114 ust. 1 pkt 6 ustawy emerytalnej), chociaż dopuszczalność uchylenia lub zmiany decyzji została ograniczona zarówno co do terminu (art. 114 ust. 1e pkt 3 tej ustawy), jak również ze względu na zasadę proporcjonalności i słuszności ochrony praw osób, które nabyły prawo na podstawie prawomocnej decyzji (art. 114 ust. 1g tej ustawy). Zasada proporcjonalności nie znajduje zastosowania w odniesieniu do pozostałych przesłanek wzruszenia prawomocnych decyzji (art. 114 ust. 1 pkt 1-5 tej ustawy).

2. W pojęciu „błąd organu rentowego” mieści się także błąd popełniony przez lekarza orzecznika ZUS lub komisję lekarską ZUS w trakcie orzekania o niezdolności do pracy w trybie i na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach.

3. Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy (także w związku z wypadkiem) przysługuje ubezpieczonemu tak długo, jak długo spełniane są warunki ustawowe, od których uzależnione jest prawo do tego świadczenia. Nie ma podstawy prawnej do zachowania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy przez osobę, która nie wykazuje już niezdolności do pracy, a w przypadku, gdy renta została przyznana w związku z wypadkiem – gdy niezdolność do pracy nie pozostaje już w związku z tym wypadkiem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Krzysztof Rączka

‎SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania B. Ś. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C. o prawo do renty z tytułu wypadku w drodze z pracy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 grudnia 2021 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 30 kwietnia 2019 r., sygn. akt III AUa (…),

uchyla zaskarżony wyrok w części objętej pkt 1 w zakresie, ‎w jakim Sąd Apelacyjny zmienił częściowo wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. akt X U (…), i poprzedzającą go decyzję organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu B. Ś. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w drodze z pracy z dnia 19 czerwca 1995 r. na stałe, poczynając od dnia 1 maja 2018 r., i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się