Postanowienie SN z dnia 30 września 2021 r., sygn. V CSKP 110/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)

‎SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

SSN Maria Szulc

w sprawie z wniosku M. R.-K. i W. R. ‎przy uczestnictwie Gminy W. ‎o stwierdzenie zasiedzenia, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 września 2021 r., skargi kasacyjnej wnioskodawców od postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 marca 2019 r., sygn. akt II Ca (…),

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od wnioskodawców na rzecz uczestnika kwotę 2.025,- (dwa tysiące dwadzieścia pięć) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wnioskodawcy M.R.-K. i W. R. wnieśli o stwierdzenie nabycia przez zasiedzenie w udziałach równych współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę o powierzchni 491 m², będącej częścią działki nr 33/4 – […] o powierzchni całkowitej 8,2720 ha, położonej w obrębie G. w W., dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (…) - z dniem 27 maja 2009 r.

Postanowieniem z dnia 22 września 2016 r. Sąd Rejonowy w W. stwierdził zasiedzenie przez wnioskodawców w równych udziałach prawa współwłasności części działki nr 33/4 […], położonej w obrębie G. w W., dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (…) w granicach projektowanej działki nr 33/8 o powierzchni 503 m², szczegółowo opisanej w projekcie podziału nieruchomości z dnia 7 marca 2016 r., stanowiącego załącznik do opinii biegłej M. W.-M. z dnia 6 kwietnia 2016 r. - z dniem 5 kwietnia 2009 r. Reformatoryjnym postanowieniem z dnia 22 września 2016 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił wniosek i obciążył wnioskodawców kosztami postępowania w obu instancjach.

Sąd drugiej instancji, po uzupełnieniu postępowania dowodowego, częściowo zmienił podstawę faktyczną rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. Ustalił, że grunt, będący w posiadaniu wnioskodawców i objęty wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia, stanowi część nieruchomości położonej w obrębie G. w W., będącej uprzednio własnością Skarbu Państwa, następnie od dnia 27 maja 1990 r. na podstawie komunalizacji - Gminy Miejskiej W. Nieruchomość ta od okresu przedwojennego stanowiła park miejski, urządzony około 1937 roku jako zorganizowany kompleks obejmujący zieleń parkową (drzewa, krzewy, żywopłoty) i liczne urządzenia rekreacyjne. Teren położony między tzw. Ścieżką E.R. na północnym zachodzie, a ulicą S. na południowym wschodzie oceniając historycznie należy uznać za centralny park osiedla G., oddzielający dwa osiedla. Nieruchomość była, z trzema wyjątkami, terenem ogólnodostępnym, wykorzystywanym jako miejsce rekreacji i lokalny ciąg komunikacyjny. Nadal znajdują się na niej pozostałości roślin i urządzeń pierwotnego parku. Decyzją (…) Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w W. z dnia 12 września 2005 r. obszar obejmujący dziesięć działek, w tym działkę nr 33/4 – […], został wpisany do rejestru zabytków województwa (…) pod numerem (…) jako zabytek nieruchomy pod nazwą Park Miejski (…) „G. (…)”. Żądanie wniosku dotyczy jednego ze wskazanych trzech wyjątków, tj. gruntu o powierzchni 491 mstanowiącego część działki nr 33/4 – […] 36 o powierzchni całkowitej 8,2720 ha. Wnioski innych posiadaczy o stwierdzenie zasiedzenia pozostałych dwóch części nieruchomości wchodzących w skład Parku Miejskiego (…) „G. (…)”, położonych w bezpośrednim sąsiedztwie tej, którą władają wnioskodawcy, zostały prawomocnie oddalone w innych postępowaniach.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się