Wyrok SN z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. I NSNc 146/21

Niedopełnienie przez państwo obietnicy ponoszenia odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzęta objęte ochroną gatunkową może prowadzić do naruszenia zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa (zasada lojalności państwa względem obywateli).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Joanna Lemańska (przewodniczący)

SSN Krzysztof Wiak (sprawozdawca)

‎Anna Dorota Lichy (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa K. Z. (Z.) ‎przeciwko Skarbowi Państwa - Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w P. o zapłatę, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 15 grudnia 2021 r. skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Sądu Okręgowego w P. z 6 lutego 2018 r., sygn. II Ca (...),

1. oddala skargę nadzwyczajną;

2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania przed Sądem Najwyższym.

Uzasadnienie

Pozwem z 30 września 2013 r. K. Z. (dalej: wnioskodawca) wystąpił przeciwko Skarbowi Państwa - Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w P. o zapłatę 28.500,00 zł wraz z odsetkami liczonymi od 1 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty tytułem szkód doznanych w gospodarstwie rolnym, spowodowanych przez działalność bobrów. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi gospodarstwo rolne, m.in. na będących jego własnością działkach oznaczonych numerami geodezyjnymi: (...) i (…) o łącznej powierzchni ok. 34 ha, położonych w W., gmina M., zapisanych w księdze wieczystej o numerze (...). Znaczną część powierzchni tych działek stanowią łąki objęte programem rolnośrodowiskowym, zobowiązującym powoda do dokonania jednego pokosu traw w roku w okresie od 1 sierpnia do 30 września. Wnioskodawca wskazał, że zebrane w ten sposób siano sprzedaje. W 2012 r. dokonał pokosu trawy na początku września, nie mógł go jednak zebrać z działek opowierzchni 29,91 ha, z uwagi na podtopienie tego terenu wskutek działalności bobrów. Według niego, w rezultacie braku możliwości wjazdu sprzętem rolniczym na teren powyższych działek, utracił ok. 114 ton siana. Dochodzoną w pozwie kwotę wnioskodawca określił na podstawie cen uzyskiwanych za sprzedaż siana podmiotowi, z którym stale współpracuje w tym zakresie.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się