Wobec braku spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz par. 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553 ze zm./, nie jest zatem możliwe opodatkowanie

Przepis art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wskazuje, które należności podlegają zaspokojeniu w pierwszej kolejności. Nie zawiera on jednak wskazania kolejności w zaspokajaniu uprzywilejowanych należności.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Tym samym ustawodawca w sposób szczególny uzależnił

1. Art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ odnosi się do dwóch sytuacji. Pierwszą z nich jest ta, w której podatnik wykorzystując swój związek gospodarczy z osobą, której przysługują szczególne ulgi w podatku dochodowym, przerzuca całość lub część swoich dochodów na osobę korzystającą z ulgi i wskutek tego nie wykazuje

Nienaganny wygląd jest obowiązkiem każdego, kto prowadzi działalność gospodarczą, wymagającą kontaktów z kontrahentami, ale nie oznacza to, wliczenie zakupu odzieży, bielizny i obuwia podatnika do kosztów uzyskania przychodu. Podatnik nie występuje w mundurze lub innym ściśle określonym stroju a zatem od jego stopy życiowej, czyli od wysokości dochodu zależy czy będzie ubierał się "nienagannie" i jaką

Od 1 stycznia 1992 r. wynagrodzenia za pracownicze projekty wynalazcze i racjonalizatorskie nie korzystają z ustawowego zwolnienia od podatku dochodowego /art. 54 ust. 1 pkt 7 w zw. z pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Ograniczone uprawnienie do zwolnienia zawarte zostało w par. 9 ust. 1 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Ministra

1. Termin zakreślony, stronie do zapoznania się z zebranym w sprawie materiałem dowodowym musi być terminem realnym /uwzględniającym chociażby obszerność zebranego w sprawie materiału dowodowego/ umożliwiającym nie tylko zapoznanie się z tym materiałem, ale i danie stronie czasu do ustosunkowania się do tegoż materiału, zwłaszcza gdy jest kilka kwestii spornych i to skomplikowanych. 2. Organ mógłby

Przyjmując, iż decyzje wydane na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mają charakter konstytutywny, należałoby też uznać, że w interesie podatnika byłoby wręcz celowe zaniżanie przychodu, a tym samym należnego podatku, skoro konsekwencją takich działań byłoby jedynie w przypadku wydania decyzji /co z reguły

Wygaśnięcie zobowiązania /art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w podatku dochodowym od osób fizycznych na skutek zapłaty przez podatnika zeznanego podatku, jako należnego jest nieodwracalne tak długo, jak długo organ podatkowy w trybie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U

1. W odwołaniu od decyzji organu I instancji podatnik zakwestionował tylko część rozstrzygnięcia, zatem w skardze nie może poszerzać zarzutów o kwestie, które nie wywoływały jego zastrzeżeń, bowiem w tym zakresie decyzja I instancji nie została zaskarżona. 2. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie wyłączały w art. 23 wydatków

Przedmioty o charakterze inwestycyjnym w myśl par. 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 125 poz. 559/ nie powinny być objęte spisem remanentowym, przyjmowanym do ustalenia kosztu własnego zużytych materiałów i towarów handlowych.

1. Wszystkie dowody przedstawione przez podatnika powinny być przedmiotem wszechstronnej i wnikliwej oceny na tle całokształtu materiału dowodowego. 2. Artykuł 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nakazuje uwzględniać po stronie przychodów nie tylko wartość zgromadzonych zasobów finansowych w roku podatkowym, którego sprawa

1. Pod pojęciem gruntu pod budowę budynku mieszkalnego zawartym w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mieści się grunt przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, zgodnie z przepisami - obecnie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, a przed wejściem

1. W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 1992 r., a więc zanim określono ustawowo kryteria nieściągalności wierzytelności, do podatnika należało wykazanie, że na dzień utworzenia rezerw istniały możliwe do wykazania podstawy do uznania tworzonych rezerw za nieściągalne. Nie wystarczy w takim przypadku dysponowanie wiedzą o sytuacji finansowej dłużnika, wynikającą z wzajemnych stosunków, np.

1. Wydatki związane z używaniem prywatnego samochodu osobowego podatnika stanowią koszt uzyskania przychodu w granicach określonych w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pod warunkiem zachowania wymogów określonych w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów czyli pod warunkiem

Skoro w 1994 r. w spółdzielni miały miejsce likwidacja i postawienie w stan upadłości to w roku tym /1994/ zbiegły się 3 lata podatkowe w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jednoznacznie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów, wartość pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.

Przy wykładni art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jaką reprezentuje Sąd, dającej podatnikowi prawo do żądania określenia zobowiązania w podatku dochodowym w innej wysokości niż ta, jaką zadeklarował

1. Bezwzględnym warunkiem wynikającym z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, dającym podstawę do oddzielnego opodatkowania przychodów w formie ryczałtu jest uzyskanie dochodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Wygrana w grze komputerowej "SKY LINE" /na terenie Niemiec/ przesądza o traktowaniu uzyskanego przez

Przydziałów prawa do spółdzielczych własnościowych lokali mieszkalnych w oparciu o art. 213 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ nie można traktować jako sprzedaży opodatkowanej w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.