W interesie ewentualnego podatnika jest przedstawienie materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że jego wydatki znajdują pokrycie w źródłach przychodu już opodatkowanych lub wolnych od podatku.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku gdy zakup danego towaru nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym nie podlega odliczeniu w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Artykuł 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygującej wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Analiza treści przepisów art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz art. 13 i art. 20 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U

1. Użycie błędnego sformułowania w uzasadnieniu decyzji, to jest "ustalenie podatku do zapłacenia" zamiast "określenie wysokości podatku za 1992 r ", nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż nie mogło ono oznaczać zmiany sposobu powstania zobowiązania w podatku dochodowym. 2. O ile wstrzymanie wykonania decyzji z urzędu czy na wniosek powoduje, że decyzja zarówno ustalająca, jak i określająca, w granicach

Wyjątek od reguły przewidzianej w art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi art. 25 stanowiący w ust. 1, iż obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się w przypadku nabycia przez podatnika towarów, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu

Jeśli ustawodawca dopuścił możliwość stosowania określonej normy pod wskazanym warunkiem, to w przypadku nie spełnienia tego warunku norma ta nie ma zastosowania.

Wprawdzie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stwierdza, że zabezpieczenie następuje w trybie przepisów ustawy o postępowaniu, egzekucyjnym w administracji, jednakże ustawowe odesłanie następuje z uwzględnieniem odrębnych uregulowań zawartych w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, co w szczególności odnosi się do decyzyjnej

1. Z samego faktu sprzedaży lokalu przez gminę nie wynika, że w ten sposób został spełniony warunek umożliwiający odliczenie kwot wydatkowanych na cele mieszkaniowe podatnika, ustanowiony w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Warunek, od którego spełnienia uzależnione jest powstanie prawa

1. Nie stanowi naruszenia ani obejścia prawa skorzystanie przez organ podatkowy z norm prawnych, definicji, wyjaśnień i zasad obowiązujących w innych dziedzinach prawa, jeżeli mają one zastosowanie w postępowaniu podatkowym, zaś bez ich stosowania niemożliwe byłoby rozstrzygnięcie sprawy podatkowej i wydanie decyzji. 2. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności

1. Odliczenie darowizny od podstawy opodatkowania stanowi szczególne uprawnienie, będące w rzeczywistości wyrazem odstąpienia od zasady powszechnego opodatkowania dochodów. Dlatego też osoba zamierzająca z tego prawa skorzystać jest zobowiązana wykazać w postępowaniu podatkowym, że posiada prawo do takich odliczeń. 2. Sprawozdanie ze sposobu wykorzystania darowizny, o którym mowa w art. 55 ust. 7 ustawy

Wykonywane przez podatnika prace zmierzały do przystosowania lokalu do potrzeb działalności handlowej /sklep i magazyn/ i już sam fakt zmiany przeznaczenia lokalu wskazuje na to, iż podatnik niezależnie od prac remontowych podyktowanych stanem technicznym lokalu musiał przeprowadzić modernizację tego lokalu. Wydatki podatnika były w tej części wydatkami inwestycyjnymi i podlegały amortyzacji.

Nota księgowa nie może stanowić samodzielnej podstawy do zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatku związanego z operacją gospodarczą zakupu towarów /materiałów, surowców/.

Przychody z samodzielnie wykonywanej działalności artystycznej opisane w art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ były przychodami z "innej samodzielnej działalności o charakterze podobnym do wolnego zawodu" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy /w brzmieniu obowiązującym w 1994 r./, a nie przychodami z działalności

1. Żaden przepis prawa nie ustala kryteriów, jakim powinny odpowiadać meble służące wyposażeniu pomieszczeń przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Celowość przeznaczenia określonych składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej należy do prowadzącego tę działalność. Organ podatkowy może jedynie zakwestionować określone wydatki jako koszty uzyskania przychodów, stosując

Ujęta w umowie leasingu, jako możliwość, a nie konieczne następstwo jej zawarcia "opcja zakupu" rzeczy oddanej w leasing nie może - sama przez się przesadzić o "kapitałowym" charakterze umowy.

Jeżeli przepis prawa dopuszcza możliwość rozbieżnej jego interpretacji, to wybór jednej z nich nie może być oceniony jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nawet wówczas, gdy zostanie ona później uznana za nieprawidłową albo, co zdarza się częściej, inna interpretacja zostanie uzana za słuszniejszą.

Stosując w prawie podatkowym pojęcia bezpośrednio zaczerpnięte z innych gałęzi prawa, nie można nadawać im całkowicie nowego znaczenia. Przykładem takiego pojęcia jest cywilistyczne pojęcie własności.

Art. 22 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wobec szczegółowego uregulowania różnic kursowych jako kosztu uzyskania przychodu w art. 22 ust. 1 tej ustawy nie ma zastosowania. Różnice kursowe są wielkością zmienną jako pochodna zmieniających się kursów walut a więc określenie różnic kursowych co do kwoty następować może

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot alimentów, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, w wysokości ustalonej w wyroku alimentacyjnym. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że ustawodawca rozróżnił dwa stany faktyczne

Umowa zawarta na czas oznaczony i nie zawierająca wzmianki o prawie nabycia rzeczy przez dzierżawcę - leasingobiorcę /przedmiot umowy zalicza się do majątku wydzierżawiającego - leasingodawcy/ spełnia warunki wymienione w par. 2 ust. 2 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników

Dopłaty waloryzacyjne z tytułu umowy pożyczki nie stanowią "innego źródła " przychodów w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie są również przychodami z kapitałów pieniężnych /art. 17 cyt. ustawy/. Dopłaty te nie stanowią więc dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Art. 26 ust. 1 pkt 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie obejmuje swoim zakresem wyższych szkół niepaństwowych.