Orzeczenia
1. Przesłanki zawarte w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ muszą zaistnieć kumulatywnie. 2. Konieczne jest porównanie zysku /dochodu/ poszczególnych stron transakcji, aby można było mówić o przerzuceniu dochodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Usługi marketingowe nie muszą skutkować osiągnięciem przez zleceniodawcę tych usług konkretnych przychodów, aby wydatki za te usługi można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Nie można jednak uznać, iż poniesione wydatki za rozeznanie rynku wschodniego stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy spółka w wyniku poniesienia tych wydatków nie osiągnęła żadnych efektów, a nie tylko
Wspólnik spółki cywilnej nie może we własnym rozliczeniu podatkowym dokonać odliczenia wydatku poniesionego przez spółkę na nabycie prawa użytkowania gruntu ujętego w ewidencji środków trwałych tej spółki. Wydatek taki nie jest wydatkiem na cele mieszkaniowe poniesionym przez podatnika /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993
Dochody z tytułu odsetek od pożyczek udzielonych spółce przez osobę fizyczną zamieszkałą na terenie Niemiec, będącą udziałowcem zagranicznym spółki, podlegają opodatkowaniu w Polsce. Spółka w tej sytuacji jako płatnik ma obowiązek pobrania i przekazania zryczałtowanego podatku stosownie do art. 41 ust. 4 pkt 2 i art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Skarb Państwa nie może ponosić odpowiedzialności - w sferze podatkowej za skutki niewykonania zobowiązań cywilnoprawnych przez podmioty gospodarcze.
1. W przypadku gdy przedsiębiorstwo figuruje tylko na jednego z małżonków dochód z tego przedsiębiorstwa wchodzi do dorobku małżonków bez względu na to, czy środki na uruchomienie przedsiębiorstwa pochodziły z majątku jednego z małżonków, czy z majątku wspólnego. 2. Małżonkowie w czasie trwania wspólności mogą w sposób dowolny dysponować pomiędzy sobą osiągniętym dochodem niezależnie od wkładu pracy
Żaden przepis prawa nie nakłada na komorników sądowych obowiązków podatkowych związanych z prowadzeniem przez nich kancelarii; tym samym nie są oni z tego tytułu podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Numer identyfikacji podatkowej jest im nadawany jako osobie fizycznej - podatnikowi w podatku dochodowym
W sytuacji gdy podatnik sprzedawał spółce, korzystającej ze szczególnej ulgi /regulując podatek dochodowy na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego w wys. 2,5 procent przychodu/ wyprodukowany towar po cenach niższych od kosztów produkcji, to organy podatkowe zasadnie przyjęły iż podatnik ten przerzucał część swoich dochodów ze sprzedaży na wspólników tej spółki /art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991
Błędne jest stanowisko organów podatkowych, iż wykluczona jest możliwość zatrudnienia w spółce cywilnej, na podstawie umowy o pracę, jej wspólników. O dopuszczalności zatrudnienia w takiej formie i - co za tym idzie - zaliczenia w ciężar kosztów firmy wypłacanego wspólnikowi wynagrodzenia, decyduje rodzaj wykonywanej przez niego pracy.
1. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla spółdzielni mieszkaniowych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ze zwolnienia nie korzysta bowiem spółdzielnia jako jednostka organizacyjna. Podstawą analizy podstaw do zwolnienia jest ustalenie dochodu i jego przeznaczenie
Sformułowanie "pod budowę" zawarte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w odniesieniu do gruntu należy rozumieć w ten sposób, że chodzi o grunt, na którym ma być wzniesiony budynek, a nie o grunt, na którym taki budynek już został wzniesiony. Fundamenty przyszłej zabudowy szeregowej nie mogą być uznane
Stosowanie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie może się obyć bez dokonania zabiegu indywidualizacji, tj. zrekonstruowania treści ujętych w nim przesłanek na tle konkretnego stanu faktycznego.
Uznanie księgi przychodów i rozchodów za nierzetelną i nie uznanie jej jako dowodu w postępowaniu podatkowym, statuuje uprawnienie organów podatkowych do ustalenia przychodu i dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika w drodze szacunku.
Nie może skorzystać z ulgi, przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g'' ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, podatnik mieszkający w domu stanowiącym własność jego rodziców, nawet jeśli wydatkowane przez niego kwoty doprowadziły do rozbudowy budynku w celu poprawy wyłącznie jego warunków mieszkaniowych.
Wysokość wydatków na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jedynym dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe podatnika jest rachunek sporządzony według zasad zawartych w treści par. 14 ust. 1 rozporządzenia
Analiza treści przepisów art. 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz art. 15 i art. 21 ust. 2 lit. "b" pkt 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz
Skoro przepis wyraźnie określał komu i kiedy powinno być złożone oświadczenie o sfinansowaniu zakupu towaru z określonych środków, to późniejsze złożenie takiego oświadczenia w innym postępowaniu nie może być uznane za skuteczne.
Przepis art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego
Po śmierci podatnika nie jest dopuszczalne wszczęcie postępowania w sprawie określenia wysokości nie wykonanego przez niego zobowiązania podatkowego; nie oznacza to jednak, że zobowiązanie podatkowe, powstałe ex lege, wygasło na skutek śmierci podatnika.
Dla uznania samochodu, którym podatnik świadczy usługi w zakresie przewozu, za środek trwały, bez znaczenia jest okoliczność, że samochód był wspólną własnością podatnika i jego małżonki.
Poniesienie wydatków zaliczonych w koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej osoby zobowiązanej do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów może zostać wykazane innymi dowodami niż księgowe, ale wówczas ciężar dowodu, że zostały faktycznie poniesione, i to w celu osiągnięcia przychodów, spoczywa na podatniku.