Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego. Świadczenie jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Element nieodpłatności w omawianej umowie polega na tym, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny, ani też w przyszłości

Uciążliwym zakładem z punktu widzenia osób trzecich może być również taki, który nie jest zaliczany do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska a o istnieniu lub braku tej uciążliwości nie decyduje wyłącznie zasięg emisji.

Warunek wyposażenia lokalu, w którym spożywany ma być alkohol, w toaletę, udostępnianą konsumentom nieodpłatnie, z wejściem usytuowanym wewnątrz lokalu, jest zatem powiązany z zadaniami organów jednostek samorządu terytorialnego, wynikającymi z ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./. Z tego względu zastrzeżenie

Zgodnie z art. 191 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /Dz.U. nr 95 poz. 602 ze zm./ od uchwały rady o wygaśnięciu mandatu radnego z przyczyn, o których mowa w art. 190 ust. 1 pkt 3 Ordynacji wyborczej, zainteresowanemu przysługuje odwołanie do właściwego sądu wojewódzkiego w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia. W tym zakresie

Postanowienia art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wkraczają w konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej /art. 20 Konstytucji RP/. Konsekwencją tego poglądu jest teza, że art. 11 powinien być stosowany wyjątkowo. Wyjątkowość jego stosowania polega między innymi na tym, że poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne mają

Przekazane na rzecz małoletniego dziecka kwoty w wykonaniu obowiązku alimentacyjnego nie mogą zostać uznane za darowiznę w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania.

W odniesieniu do osoby rozwiedzionej samotnie wychowującej dzieci o uprawnieniu do szczególnego opodatkowania, wynikającym z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, przesądza tytuł prawny, jakim jest orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej.

Wydatki z tytułu opłat leasingowych ponoszone w okresie po kradzieży przedmiotu leasingu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Egzekucja administracyjna nie jest dopuszczalna w sprawie składek należnych od członków spółki wodnej, mają one bowiem charakter cywilnoprawny.

1. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie definiuje dla własnego użytku pojęcia członka rodziny. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku legalną definicją sformułowaną w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ - /art. 111 par. 3/, a wcześniej stosowaną w ustawie

Z chwilą ustania małżeńskiej wspólności majątkowej wszystkie wcześniej objęte nią przedmioty majątkowe podlegają wspólności w częściach ułamkowych, której podmiotami w przypadku śmierci jednego z małżonków stają się pozostały małżonek i spadkobiercy zmarłego. Przy czym oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku, który był objęty wspólnością ustawową. Zasada ta dotyczy również wierzytelności. Zatem

1. Brak udziału strony w postępowaniu przed organem I instancji nie pozbawia jej przymiotu strony w postępowaniu odwoławczym. Strona pozbawiona, chociażby z przyczyn niezawinionych przez organ, udziału w postępowaniu pierwszoinstancyjnym może szukać ochrony swych praw za pomocą dwu środków - odwołania lub wniosku o wznowienie postępowania. Między tymi środkami nie istnieje konkurencja. 2. Zakres kontroli

Praca małżonka podatnika świadczona w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej niezależnie od tego, w jakiej formie jest wykonywana /czy to bezumownie, czy też na podstawie umowy o pracę, czy też umowy zlecenia lub umowy o dzieło/, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie

Zawiadomienie w trybie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ o zakończeniu budowy i brak sprzeciwu organu właściwego do przyjęcia zawiadomienia nie stoi na przeszkodzie do dalszego prowadzenia postępowania w przedmiocie legalności budowy, jeśli postępowanie w tym przedmiocie wszczęte zostało w czasie prowadzenia robót budowlanych i do dnia zawiadomienia

Wszczęcie postępowania administracyjnego przez podmiot nie mający w sprawie przymiotu strony bądź wymienienie takiego podmiotu w decyzji administracyjnej jako jedynego jej adresata, w żadnym przypadku nie może zostać zakwalifikowane jako błąd lub omyłka w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa, nadające się do ich sprostowania, skoro tego rodzaju uchybienie wyszczególnione zostało w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa

Stwierdzenie, że zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został wykonany z naruszeniem warunków, określonych w pozwoleniu na budowę rodzi obowiązek uzyskania przez inwestora pozwolenia na użytkowanie. Z obowiązkiem tym wiążą się dalej idące ograniczenia niż z zakończeniem procesu inwestycyjnego poprzez zawiadomienie o zakończeniu budowy /art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane

Dowód z zeznań świadków przeprowadza się na wniosek stron lub z urzędu. W ramach wstępnego postępowania wyjaśniającego strony więc mogą być wezwane do wskazania dowodów na poparcie swych twierdzeń, w tym dowodów ze świadków. Wówczas jednak organ wzywa świadków. Praktyka doręczania wezwań stronom postępowania i zobowiązywania ich do przybycia na rozprawę z limitowaną liczbą świadków, o nieokreślonej

Pogląd co do tego, że w postępowaniu egzekucyjnym nieskuteczne jest żądanie stwierdzenia nieistnienia obowiązku /art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, znajduje swoje oparcie w przepisie art. 34 par. 1 cyt. ustawy stanowiącego, że zarzuty zgłoszone na podstawie wskazanej w art. 33 pkt 1-6 organ egzekucyjny rozpatruje

Zdanie "przepraszam że piszę po terminie, ale każdy mnie zwodził i sama nie wiedziałam co robić" nie jest prośbą o przywrócenie terminu, a jedynie oświadczeniem, z którego wynika świadomość złożenia odwołania po terminie i brak przesłanek uprawdopodobniających, że nastąpiło to bez winy strony.

1. Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy jest pierwszym etapem w czynnościach administracyjnych zmierzających do realizacji inwestycji w przypadkach, kiedy ustawa 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ tak stanowi. Można zatem decyzję o ustaleniu warunków zabudowy nazwać promesą otwierającą drogę do uzyskania pozwolenia na budowę. Zasada mówiąca o niedopuszczalności wydania

Podmiotowość prawna wspólnoty mieszkaniowej w sprawach administracyjnych z zakresu utrzymania obiektów budowlanych /rozdział 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ występuje wówczas jeżeli dotyczy części wspólnych budynku.

1. Przymiotu stron postępowania w sprawach z zakresu nadzoru budowlanego uregulowanych w rozdziale 6 Prawa budowlanego zatytułowanym "utrzymanie obiektów budowlanych" winien odpowiadać unormowaniu wynikającemu z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./. W art. 61 Prawa

Wykonywanie robót budowlanych polegających na likwidacji trawników i realizacji w to miejsce parkingu /placów postojowych/ wymagało uzyskania pozwolenia na budowę.

1. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 88 poz. 388 ze zm./ w art. 13 ustawy stanowi, iż właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem swojego lokalu, jest także obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, na które to koszty zgodnie. z art. 14 ust. 1 tejże ustawy składają się także wydatki na remonty i bieżącą konserwację.