Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 154 par. 1 Kpa nie może prowadzić do wydania decyzji sprzecznej z prawem. Słuszny interes strony w rozumieniu art. 154 par. 1 Kpa musi być bowiem rozumiany jako interes znajdujący oparcie w obowiązujących przepisach prawa.

Robót budowlanych polegających na dociepleniu stropodachu, wszystkich ścian oraz wykonaniu izolacji pionowej budynku wielomieszkaniowego nie sposób uznać za prace remontowe, gdyż remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego /art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm

Prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane może wynikać z różnych stosunków prawnych, które zawierają element korzystania z nieruchomości. Powstanie i ustanie tego prawa należy oceniać zatem stosownie do rodzaju stosunku prawnego, z którego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane wynika.

Adresatem decyzji opartej na przepisie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może być wyłącznie właściciel obiektu budowlanego lub jego zarządca. Nie może być nim inny podmiot, który swoim działaniem doprowadził do powstania stanów o jakich mowa w tym przepisie. Okoliczności, że prowadzone w obiekcie budowlanym roboty związane z budową kanalizacji zostały

Po wydaniu przez właściwy organ nadzoru budowlanego postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych, gdy nie ma podstaw do zastosowania art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, dalsze postępowanie w sprawie ewentualnej legalizacji robót budowlanych, prowadzi wyłącznie powiatowy inspektor nadzoru budowlanego.

Treść prawa do domu jednorodzinnego wyznaczają przepisy art. 232 par. 4 w związku z art. 213 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo Spółdzielcze /t.j. Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ i obejmuje ono prawo do używania przydzielonego domu. Do chwili przeniesienia na członka spółdzielni prawa własności domu i użytkowania wieczystego gruntu, wyłącznym użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem

Doradca podatkowy nie może być pełnomocnikiem przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję organu celnego.

Nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskanych przez podatnika w związku z udzieleniem mu przez osoby fizyczne nieoprocentowanych pożyczek pieniężnych, przeznaczonych na spłatę kredytu bankowego, a nie na działalność gospodarczą, stanowiącą źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Przeciwdziałanie bierności organów administracji w egzekwowaniu wykonania postanowienia o wstrzymaniu prowadzenia uciążliwych dla otoczenia usług blacharsko-lakierniczych, może nastąpić m.in. poprzez wniesienie do sądu administracyjnego skargi na bezczynność w prowadzeniu postępowania egzekucyjnego. Skarżącym przysługują również odpowiednie roszczenia cywilnoprawne określone w przepisach kodeksu cywilnego

Odmowa wydania pozwolenia na budowę może być spowodowana brakiem po stronie inwestora nieograniczonego prawa do dysponowania nieruchomościa na cele budowlane w sytuacjia gdy rozbiórka obecnie istniejących budynków i zezwolenie na budowę budynku zlokalizowanego w miejscu istniejącego /przeznaczonego do rozbiórki/ stanowić będzie faktyczną likwidację budynków, co do których przysługuje służebność osobista

1. Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie pozwalają na weryfikowanie przez prowadzący postępowanie w przedmiocie pozwolenia na budowę organ administracji zgodności przedłożonej przez inwestorów uchwały wspólnoty mieszkaniowej o wyrażeniu zgody na rozbudowę budynku z przepisami regulującymi tryb podejmowania tego rodzaju uchwał i innymi przepisami

Postępowanie na gruncie art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może doprowadzić albo do legalizacji wybudowanego obiektu albo nakazu rozbiórki /w całości lub w części/.

W decyzji wydanej na podstawie art. 151 par. 2 Kpa organ powinien w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości stwierdzić naruszenia prawa decyzji dotychczasowej i wskazać okoliczności z powodu których nie uchylił tej decyzji. Ma to istotne znaczenie, gdyż decyzja tego rodzaju stanowi podstawę, zgodnie z art. 153 par. 1 Kpa do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

1. Istota podziału kompetencji organów w sprawach budowlanych polega, m.in. na tym, że odstąpienie inwestora od warunków pozwolenia na budowę przenosi dalsze decyzje w sprawie możliwości jej kontynuowania bądź wydania nakazu rozbiórki, do wyłącznej kompetencji organów nadzoru budowlanego. 2. Nie prawnie dopuszczalne wydawanie decyzji zezwalającej na zmianę pozwolenia na budowę po odstąpieniu przez

Nie jest możliwe, w wypadku wykreślenia spółki z o.o. po likwidacji, ustalenie ogólnego następcy prawnego co, zdaniem sądu, czyni bezzasadnym zawieszenie postępowania na mocy art. 97 Kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Artykuł 58 Kc nie może być wykorzystany jako generalna klauzula pozwalająca na całkowicie nieograniczone i dowolne kształtowanie podatkowych skutków umów cywilnoprawnych. Dla ustalenia, że doszło do obejścia prawa, najistotniejsze znaczenie ma ustalenie, że istnieje norma prawna, która zakazuje osiągnięcia określonego skutku i czynność prawna prowadząca do jego osiągnięcia.

Przepis art. 37 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ma zastosowanie również do powstałych na podstawie art. 14 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ jednoosobowych spółek gminy.

Skarżąca Spółka faktycznie w spornym okresie prowadziła działalność gospodarczą polegającą na obrocie papierami wartościowymi. Fakt niezgłoszenia danego rodzaju działalności do właściwego organu ewidencyjnego bądź niedopełnienie wymogu rejestracji podatnika w odpowiednich rejestrach nie oznacza więc, że dochód z działalności podatnika jest zwolniony od podatku. Istotna jest bowiem faktyczna działalność

W warunkach likwidacji zakładu pracy i związanej z nią niemożności uzyskania świadectwa o którym mowa w par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, strona skarżąca mogła dowodzić wykonywanie pracy w szczególnych warunkach również przy pomocy innych środków dowodowych

Bezrobotny, któremu nie jest wypłacany w całości lub w części zasiłek przyznany ostateczną decyzją, ochrony prawnej winien szukać w skardze na czynność wypłaty /art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i skargę skierować przeciwko organowi na jakim, z mocy samego prawa ciąży obowiązek wypłaty zasiłku /art. 14 ust. 1 pkt 5

Podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów straty wywołanej tylko i wyłącznie z winy podatnika a wynikającej z tego rodzaju zaniedbań, których racjonalnie działający podmiot gospodarczy nie powinien popełniać.

Wznowienie postępowania zakończonego decyzją o pozwoleniu na budowę na podstawie art. 145 par. 1 pkt 8 Kodeksu postępowania administracyjnego ma pierwszeństwo w stosunku do postępowania dotyczącego uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę na mocy art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Dotacje na pokrycie bieżących kosztów są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

1. Przepisy zawarte w art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ mają tworzyć bariery przeciwdziałające wykorzystywaniu umów cywilnoprawnych do omijania przepisów podatkowych w celu pomniejszenia należnego podatku. 2. Odwołanie się do wykładni systemowej, celowościowej, do postulatu racjonalnego ustawodawcy i zasady równości podatkowej