1. Z treści przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nie wynika, aby warunkiem uznania nakładów podatnika na nieruchomość - nabytą następnie w drodze spadkobrania - za dług spadku było hipoteczne zabezpieczenie roszczenia o zwrot nakładów. 2. Jeżeli strona postępowania w sprawie wymiaru podatku od spadków i darowizn wskazuje fakt poniesienia

Według art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wójt lub burmistrz /prezydent/ obowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia. Gdy siedmiodniowy termin do przedłożenia uchwały rady nie został zachowany, stwierdzenie nieważności uchwały /art. 94 ust. 2/ nie może nastąpić po upływie jednego roku od

1. Decyzja zarządu wydana na podstawie art. 43 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ stanowi decyzję administracyjną, która powinna odpowiadać przepisom Kpa, a w szczególności zawierać przesłanki, o których mowa w art. 107 par. 1 Kpa. 2. Protokół stwierdzający wynik głosowania członków zarządu nad uchwaloną przez ten organ

Sprzedaż rzeczy ruchomej, jako nie należąca do spraw majątkowych przekraczających zakres zwykłego zarządu, nie może być zależna od uchwały rady gminy regulującej istotne elementy konkretnej umowy.

Wezwanie, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, kieruje się do organu, który podjął uchwałę. Skierowanie wezwania do wójta lub burmistrza /prezydenta/ nie czyni jednak tego tego wezwania bezskutecznym, bowiem osoby te - jako powołane do reprezentowania gminy na zewnątrz /art. 31 ustawy samorządowej/ są zobowiązane do nadania wezwaniu z art. 101 ust

Bezskuteczność wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, o czym mowa w art. 101 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, otwierająca drogę do zaskarżenia uchwały organu gminy do Naczelnego Sądu Administracyjnego, występuje zarówno wtedy, gdy organ gminy, który podjął kwestionowaną uchwałę, odmawia jej zmiany w zakresie

1. Decyzja administracyjna organu samorządowego, wydana w sprawie, w której zgodnie z ustawą właściwy jest terenowy organ administracji rządowej, powinna wskazywać podstawę prawną przeniesienia kompetencji między tymi organami /art. 107 par. 1 Kpa/. 2. Ogłoszenie w wojewódzkim dzienniku urzędowym porozumienia w sprawie przekazania kompetencji przez terenowe organy rządowej administracji ogólnej organom

1. Rada gminy może podejmować uchwały zawierające wytyczne dla podległych jej organów wykonawczych i gminnych jednostek organizacyjnych, w tym także uchwały zalecające określony sposób gospodarowania mieniem gminy. Samo gospodarowanie tym mieniem należy do zarządu /art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy samorządowej/ bądź do powołanych w tym celu przedsiębiorstw komunalnych /art. 9 ust. 1 ustawy samorządowej/

Nie można uznać, aby wymóg wydania decyzji przez cały skład organu kolegialnego był spełniony, gdy wszyscy członkowie organu podpisują protokół rozprawy zawierający także treść rozstrzygnięcia, natomiast tylko przewodniczący składu podpisuje decyzję wraz z uzasadnieniem. Skoro decyzję z uzasadnieniem podpisał jedynie przewodniczący, oznacza to, że została ona wydana z naruszeniem przepisów o właściwości

Nowelizacja Kodeksu postępowania administracyjnego ustawą z dnia 24 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 201/ dopuszczając możliwość zaskarżenia do sądu administracyjnego także postanowień wymienionych w art. 196 par. 3 Kpa nie oznacza, że nastąpiło ograniczenie lub zastąpienie istniejących w procedurze administracyjnej instytucji procesowych. W szczególności nie oznacza to, że przez stwierdzenie niedopuszczalności

1. Uchwała rady gminy ustalająca miesięczną stawkę bazową czynszu najmu za lokale użytkowe jest podjęta bez upoważnienia ustawowego w sprawie nie podlegającej reglamentacyjnej działalności organów administracji publicznej. 2. Przepis art. 199 par. 1 Kpa, przewidujący wniesienie do sądu administracyjnego skargi na decyzję w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, nie ma zastosowania

Nie jest spełniony warunek wydania decyzji przez organ kolegialny, gdy wszyscy członkowie organu podpisali protokół rozprawy zawierający treść rozstrzygnięcia, natomiast tylko przewodniczący składu podpisał decyzję wraz z uzasadnieniem.