Czynności egzekucyjne lub postępowanie egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ mogą wstrzymać organy sprawujące nadzór nad organem egzekucyjnym /art. 23 par. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Weryfikacja w wyniku kontroli skarbowej straty określonej przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych następuje w formie decyzji organu kontroli skarbowej. W stanie prawnym sprawy poniesienie straty uprawniało do obniżenia dochodu w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych /art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993

Skoro zatem akta postępowań prowadzonych przez izby morskie zawierają szereg dokumentów o charakterze urzędowym, zawierających informację publiczną, zaś dostęp do tych akt regulowany jest przepisem art. 156 Kpk w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich /Dz.U. nr 58 poz. 320 ze zm./, to z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /

Doradca podatkowy nie może być pełnomocnikiem przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję organu celnego.

Nie jest możliwe, w wypadku wykreślenia spółki z o.o. po likwidacji, ustalenie ogólnego następcy prawnego co, zdaniem sądu, czyni bezzasadnym zawieszenie postępowania na mocy art. 97 Kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Postępowanie w sprawach wznowienia postępowania prowadzone w trybie art. 145 i nast. Kpa, jako postępowania nadzwyczajne, nie powoduje odrębności w zakresie postępowania odwoławczego. Każda zatem decyzja wydana w tym trybie powoduje, że stosuje się w pełnym zakresie i bez wyjątków art. 15 Kpa, co prowadzi do wniosku, iż od wydanej w tym trybie decyzji przysługuje zawsze odwołanie do organu wyższego

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Oczekiwane przez skarżących działanie organu odwoławczego polegające na zdyscyplinowaniu organu pierwszej instancji poprzez ukaranie go karą porządkową nie mieści się w formach działalności

Zarówno uzupełnienie decyzji podatkowej co do rozstrzygnięcia, jak i odmowa uzupełnienia następują w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 213 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Pisemna zgoda na wniesienie skargi do sądu administracyjnego, o której mowa w art. 101 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, pełni funkcję podobną do pełnomocnictwa i wobec tego niedołączenie do skargi pisemnej zgody na wniesienie skargi stanowi brak skargi, którego nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie skutkuje, w myśl art. 27 ust. 2

Decyzja organu nadzoru w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji organu I instancji - jest decyzją wydaną w I instancji i na ogólnych zasadach służy od niej odwołanie.

Stosownie do art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 358 ze zm./ przy ocenie zachowania terminu do wniesienia skargi nie ma zastosowania art. 65 par. 2 Kpa. Rządzą tutaj reguły procedury cywilnej i zgodnie z jej przepisami i jednolitym w zakresie orzecznictwem sądowym, dniem wniesienia środka odwoławczego jest dzień jego złożenia /nadania w urzędzie

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jednym z koniecznych warunków dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków odwoławczych w postępowaniu administracyjnym. Takim środkiem w przypadku skargi na bezczynność organu będzie zażalenie z art. 37 Kpa. Bez względu na formę czynności, jaką podejmie organ właściwy do rozpoznania

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga do tego Sądu jest dopuszczalna tylko na te postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Na postanowienie o podjęciu wstrzymanego postępowania egzekucyjnego zażalenie nie służy.

Uchwała Rady Miasta w sprawie określenia kryteriów, jakimi powinien kierować się zarząd miasta przy sprzedaży lokali użytkowych w budynkach komunalnych nie stanowi powszechnie obowiązujących przepisów gminnych a jest jedynie aktem wewnętrznego kierownictwa i tylko pośrednio może oddziaływać na sytuację prawną ewentualnych nabywców. Warunki nabycia lokali dla tych osób zostają ostatecznie ustalone w

Gmina może - jako właściciel i dysponent mienia komunalnego - określać zasady sprzedaży lokali mieszkalnych, mieszkalno-użytkowych i użytkowych będących jej własnością. Uprawnienia te wynikają z pozycji właściciela mienia. Określając takie zasady w formie uchwały kierowanej do zarządu gminy rada gminy czyni to nie pod postacią prawa gminnego a aktu kierownictwa wewnętrznego. Taki charakter uchwały

1. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się pogląd, że rewizja skierowana do innego sądu aniżeli właściwy będzie złożona w terminie, o ile ten właściwy sąd zdąży przekazać ją w terminie, jaki ma strona dla skutecznego zaskarżenia orzeczenia. Te same zasady obowiązują przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Skoro zatem strona wbrew wyraźnemu pouczeniu kieruje skargę za pośrednictwem organu, to

Według art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zobowiązanie wygasa przez zapłatę podatku. Nie zawsze musi to jednak oznaczać, że postępowanie w sprawie przyznania ulgi /umorzenie należności/ staje się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa. Strona, która nie występuje o umorzenie postępowania i nie cofa wniesionego odwołania

W przepisach postępowania administracyjnego nie ma podstaw do uznania, że w aktach sprawy można pozostawić oryginał wydanej decyzji, a stronie /stronom/ doręczyć li tylko wypis, bądź odpis decyzji. Doręczenie odpisu decyzji, której oryginał pozostawiony w aktach sprawy odpowiada wymogom art. 107 par. 1 Kpa, nie spełnia wyrażonego w art. 109 par. 1 tego kodeksu obowiązku doręczenia decyzji przez organ

Na ostateczne postanowienie organu odwoławczego w przedmiocie odmowy wyłączenia spod egzekucji administracyjnej zajętej rzeczy - osobie trzeciej przysługuje jedynie uprawnienie do wystąpienia z powództwem przeciwegzekucyjnym do sądu powszechnego.

Na uchwałę wydaną na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy z dnia7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje.

Skarga Zarządu Miasta i Gminy na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniesiona po 30-dniowym terminie do jej zaskarżenia zgodnie z art. 98 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ podlega odrzuceniu, zgodnie z art. 204 Kpa.