Zespół czynności podejmowanych przez właściwe organy w ramach przepisów zawartych w rozdziale 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ dotyczy procesu planowania przestrzennego - tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego jako aktów prawnych powszechnie obowiązujących na danym obszarze, przy czym czynności takie są pozbawione cech indywidualnej

1. Budowa fermy krów, niezależnie od okresowej zmiany możliwości wykorzystania tej inwestycji do celów produkcji rolnej, nie zmieniła przeznaczenia gruntów, na jakich była wznoszona, na grunty nierolnicze /art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. 2. Wyłączenia gruntów rolnych z produkcji może dokonać nie tylko właściciel, lecz również

Przepis par. 3 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 sierpnia 1982 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 26 poz. 192/ nie uzależnia wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem wynagrodzeń i dodatków za pracę w niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy - od tego, czy wypłacono je jako wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, lecz od tego, czy była to praca

O tym, czy darowizna otrzymywana jest z zagranicy, decyduje miejsce położenia rzeczy, którą nabywa się w drodze darowizny. Skoro nieruchomość będąca przedmiotem darowizny położona jest w Polsce, nabywca jej nie może być zaliczony do III grupy podatkowej.

1. Podstawę do ustalenia należności i opłat z tytułu nabycia i użytkowania gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, nabytych pod rządem ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249/, stanowią przepisy tej ustawy i wydane z ustawowego upoważnienia przepisy wykonawcze. 2. Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego

W przypadkach nowych samochodów zagranicznych nie sprzedawanych przez PP "Polmozbyt", dla których nie ustalono ceny w walucie obowiązującej w danym kraju, ceny dewizowe, ustalone przez inne instytucje w walucie nie będącej oficjalnym środkiem płatniczym w PRL, nie mogą być uznane za ceny detaliczne w rozumieniu art. 8 ust. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45

1. Nowa regulacja dotycząca obowiązku ponoszenia określonych świadczeń pieniężnych uległa takim przeobrażeniom, że konieczne jest oderwanie się od dawnego unormowania i jednolite traktowanie według nowych zasad - osób wyłączających takie grunty z produkcji leśnej /lub rolnej/. Co do tego jakie rozporządzenie wykonawcze powinno być stosowane /obowiązujące w dacie nabycia gruntów, czy też rozporządzenie

Prawo do wkładu na rachunku bankowym w Banku Spółdzielczym, jako element gospodarstwa rolnego w rozumieniu par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych /Dz.U. 1983 nr 19 poz. 86/, podlega zwolnieniu od podatku od spadków na mocy art. 4 ust.

1. Zezwolenie naczelnego organu administracji państwowej wydane na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie powoduje zmiany dotychczasowego przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze, lecz stanowi akt administracyjny o charakterze ogólnym, będący podstawą dla określenia właściwego przeznaczenia gruntów w miejscowym

1. Z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 sierpnia 1983 r. w sprawie zatrudniania absolwentów /Dz.U. nr 53 poz. 234/ oraz zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie szczegółowego trybu udzielania, spłaty, umarzania i refundacji kredytu bankowego na zagospodarowanie /M.P. nr 39 poz. 232/ nie wynika, aby udzielenie kredytu przewidzianego w par. 36

Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 lipca 1981 r. w sprawie zagospodarowania zbędnych suszarń, strychów i innych pomieszczeń w budynkach stanowiących własność Państwa /M.P. nr 19 poz. 182/ nie przewiduje wydawania decyzji uprawniającej do dokonania adaptacji takich pomieszczeń na cele mieszkalne.

1. Błędne nazwanie przez organ administracji państwowej postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji ostatecznej - decyzją nie zmienia charakteru prawnego tego aktu jako postanowienia. 2. Nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu administracji państwowej o wstrzymaniu wykonania decyzji ostatecznej, choćby nawet taki akt administracyjny organ błędnie

Zaskarżone rozstrzygnięcie władz uczelnianych nie mają charakteru aktu administracyjnego zewnętrznego, lecz są wyrazem "władztwa zakładowego" rozumianego jako suma uprawnień tych organów w stosunku do użytkowników /studentów/ w związku z ich korzystaniem z zakładu administracyjnego jakim jest szkoła wyższa. Zgodnie bowiem z unormowaniami zawartymi w przepisach ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie

1. Błędne przeświadczenie jednostki gospodarki uspołecznionej, że nie jej, lecz jej organowi nadrzędnemu, przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego, nie daje podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia skargi na zasadzie art. 168 par. 1 Kpc /art. 204 par. 2 Kpa/. 2. Jakkolwiek art. 135 ust. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ przewiduje

Jeżeli w sprawie podlegającej załatwieniu w drodze decyzji rozstrzygnięcia organu administracji nazwane zostało błędnie postanowieniem, ale odpowiada ono istocie decyzji administracyjnej, rozstrzygnięcie takie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

1. Stroną w postępowaniu o ustalenie kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej może być tylko osoba, która zgłosiła zamiar nabycia przeznaczonej do sprzedaży państwowej nieruchomości rolnej albo zamiaru takiego nie zgłosiła, ale zgłosiłaby gdyby o przeznaczeniu do sprzedaży określonej nieruchomości wiedziała w stosownym czasie. 2. Nie mogą być stronami w sprawie osoby, które nie mają zamiaru

Żądanie przedstawienia przez jedną ze stron postępowania administracyjnego dowodu, który pozwoli orzec o istocie sprawy nie posiada cech decyzji, o których mowa w art. 104 par. 2 Kpa.

1. Z art. 28 Kpa wcale nie wynika by autorowi, który nie jest redaktorem lub wydawcą, służył w sprawach dotyczących postępowania o zgodę na rozpowszechnianie, przymiot strony, posiadającej "interes prawny lub obowiązek". "Interes prawny", którego istnienie warunkuje przyznanie osobie przymiotu strony w określonej sprawie, musi bezpośrednio dotyczyć sfery prawnej podmiotu. Brak bezpośredniości wpływu

Zatrudnienie przez rzemieślnika osoby trzeciej na podstawie umowy zlecenia /art. 734 Kc/ lub innej umowy cywilnoprawnej /np. umowy o dzieło - art. 627 i nast. Kc/ wprawdzie nie tworzy stosunku pracy w rozumieniu art. 22 par. 1 Kp, niemniej jednak - w razie przekroczenia dopuszczalnego stanu zatrudnienia - wywołuje konsekwencje w postaci utraty warunków do zwolnienia od podatków, o czym rzemieślnik

1. Przesłanki wpisu na listę radców prawnych, o jakich mowa w art. 79 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/, dotyczące posiadania określonego stażu pracy i kwalifikacji, powinny być spełnione w dniu wejścia w życie tej ustawy. 2. Artykuł 79 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy nie wymaga, aby trzyletni okres zatrudnienia na podstawie stosunku pracy na stanowisku

Niewykonanie przez właściciel /posiadacza/ gruntów stanowiących użytki rolne obowiązku rolniczego ich wykorzystania /art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/ powinno spowodować zastosowanie przez organ administracji przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /art. 40 powyższej ustawy/. Wydanie decyzji zobowiązującej "

Nie można przyjąć aby sprawa taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne krajowców dewizowych w ruchu zagranicznym należała do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 1 Kpa zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny.

Nie można podzielić poglądu, że ustawodawca dopuścił możliwość zatrudnienie już po wejściu w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/ osób, które nie mając uprawnień radcowskich sprawowałyby funkcję radcy prawnego. Sytuacja, w której obsługę prawną może wykonywać inna osoba niż radca prawny przewidziana została w przepisie art. 9 ust. 3 ustawy o radcach prawnych