Zespół czynności podejmowanych przez właściwe organy w ramach przepisów zawartych w rozdziale 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ dotyczy procesu planowania przestrzennego - tworzenia planów zagospodarowania przestrzennego jako aktów prawnych powszechnie obowiązujących na danym obszarze, przy czym czynności takie są pozbawione cech indywidualnej
1. Budowa fermy krów, niezależnie od okresowej zmiany możliwości wykorzystania tej inwestycji do celów produkcji rolnej, nie zmieniła przeznaczenia gruntów, na jakich była wznoszona, na grunty nierolnicze /art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79/. 2. Wyłączenia gruntów rolnych z produkcji może dokonać nie tylko właściciel, lecz również
Względy ekonomiczne i finansowe, utrudniające wykonanie decyzji nakazującej doprowadzenie poziomu natężenia hałasu na stanowiskach pracy do stanu zgodnego z prawem, nie mogą być uznane za przesłankę niewykonalności decyzji w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 5 Kpa.
Przepis par. 3 pkt 1 lit. "a" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 sierpnia 1982 r. w sprawie zmian w podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 26 poz. 192/ nie uzależnia wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem wynagrodzeń i dodatków za pracę w niedziele, święta i dodatkowe dni wolne od pracy - od tego, czy wypłacono je jako wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, lecz od tego, czy była to praca
Z przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ wynika, że uchwały organów samorządu adwokackiego dotyczące bezpośrednio praw lub obowiązków poszczególnych osób odpowiadają pojęciu decyzji administracyjnej. Ani kodeks postępowania administracyjnego, ani prawo o adwokaturze nie wyłączają w żadnym przepisie stosowania przepisów kodeksu w sprawach unormowanych tym
Jeżeli wydając decyzję organ administracji państwowej właściwy w sprawach cen, dysponując oceną jakości towaru dokonaną przez właściwy państwowy organ kontroli /Państwową Inspekcję Handlową/, nie uwzględnia odmiennej treści opinii rzeczoznawcy powołanego przez producenta towaru, ze względu na przeprowadzenie badania niezgodnie z zasadami ustalonymi dla tego badania w "Polskiej Normie", to z tego tylko
1. Decyzje wydawane w granicach tak zwanego uznania administracyjnego nie są wyłączone spod obowiązku ich uzasadniania na zasadach ogólnych kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że z przepisów zawartych w ustawach odrębnych, wydanych przed wejściem tego kodeksu w życie, wynikała taka możliwość wyłącznie ze względu na bezpieczeństwo Państwa lub porządek publiczny. 2. Ani ustawa z dnia 31 stycznia
W sprawach, gdzie nie ma dokumentów urzędowych o pobycie wnioskodawcy w więzieniu hitlerowskim i o przyczynach tego pobytu /czy był to pobyt ze względów politycznych, narodowościowych lub rasowych, czy pobyt z powodów kryminalnych/, a wniosek uzasadniony jest wyłącznie oświadczeniami świadków, należałoby każdorazowo przesłuchać tych świadków przez organ I instancji rozpoznający sprawę, wypytać ich
O tym, czy darowizna otrzymywana jest z zagranicy, decyduje miejsce położenia rzeczy, którą nabywa się w drodze darowizny. Skoro nieruchomość będąca przedmiotem darowizny położona jest w Polsce, nabywca jej nie może być zaliczony do III grupy podatkowej.
Obowiązek informowania strony przez organ administracji o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków /art. 9 Kpa/, ciąży na organach administracji państwowej zwłaszcza w sprawach, których okoliczności dają podstawę do wniosku, że strona pierwszy raz zetknęła się z takimi problemami faktycznymi i prawnymi.
1. Zmiana treści decyzji ostatecznej może być dokonana jedynie w wypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego /art. 16 par. 1 Kpa/ i wymaga to wydania nowej decyzji lub - w razie oczywistej omyłki - postanowienia o jej sprostowaniu, na które służy stronie zażalenie /art. 113 Kpa/. 2. Przerobienie przez organ administracji treści decyzji ostatecznej jest niedopuszczalne i - w zależności
1. Jeżeli strona nie wycofa skutecznie odwołania, nie jest dopuszczalne pozostawienie bez rozpoznania przez organ odwoławczy jej wniosku w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. 2. Postępowanie odwoławcze kończy wydanie postanowienia o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ albo decyzji ostatecznej /art. 138 Kpa/. Zaniechanie przez organ wydania takich aktów uniemożliwia orzekanie
1. Podstawę do ustalenia należności i opłat z tytułu nabycia i użytkowania gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, nabytych pod rządem ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249/, stanowią przepisy tej ustawy i wydane z ustawowego upoważnienia przepisy wykonawcze. 2. Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego
1. Jakkolwiek Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do kontroli zgodności z prawem postanowień organów administracji państwowej o wznowieniu postępowania, jest uprawniony - w ramach kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa - kontrolować występowanie podstaw do wznowienia postępowania, wymienionych w art. 145 par. 1 Kpa. 2. Wadą nieważności
1. Nowa regulacja dotycząca obowiązku ponoszenia określonych świadczeń pieniężnych uległa takim przeobrażeniom, że konieczne jest oderwanie się od dawnego unormowania i jednolite traktowanie według nowych zasad - osób wyłączających takie grunty z produkcji leśnej /lub rolnej/. Co do tego jakie rozporządzenie wykonawcze powinno być stosowane /obowiązujące w dacie nabycia gruntów, czy też rozporządzenie
Realizacja zasady prawdy obiektywnej wymaga, aby dopuścić jako dowód w sprawie wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia stanu faktycznego, a nie jest sprzeczne z prawem /art. 75 Kpa/. Odmienne uregulowania w aktach wewnątrzorganizacyjnych nie mają zastosowania w sprawach indywidualnych, rozstrzyganych przez daną organizację społeczną w drodze decyzji administracyjnych.
Nie jest prawidłowe stanowisko, by utrzymują w mocy decyzję organu I instancji, uzasadnić to nowymi okolicznościami faktycznymi, nie ustosunkowując się do motywów decyzji organu II instancji. Zarówno bowiem z zasad ogólnych postępowania administracyjnego /art. 8, art. 9 i art. 11 Kpa/, jak z treści art. 107 par. 1 i 3 Kpa wynika, że strona powinna wiedzieć na jakiej podstawie faktycznej i prawnej wydano
Naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa/, może polegać na tym, że na podstawie stanu faktycznego, wynikającego z akt administracyjnych, nie można stwierdzić, czy rozstrzygnięcie sprawy przez organ administracyjny jest zgodne z normami prawa materialnego.
1. Fundamentalną zasadą, na jakiej opiera się nasz system prawny, jest zasada równości obywateli wobec prawa. Zasada ta wprawdzie nie została wyrażona odrębnie w przepisach prawa materialnego i postępowania administracyjnego, wynika jednak ona z art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL i - jak każda zasada konstytucyjna - musi być przestrzegana na gruncie wszystkich dziedzin prawa polskiego. 2. Jeżeli strona
1. W sytuacji, gdy obowiązujące w dniu orzekania przepisy podatkowe regulują kwestię zwolnienia od podatków w taki sam sposób, jak przepisy obowiązujące poprzednio, powołanie się przez organ podatkowy w decyzji na przepisy już nie obowiązujące nie oznacza, że taka decyzja została wydana bez podstawy prawnej. 2. Utrata prawa do zwolnienia od podatków /par. 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów
1. Decyzje administracyjne wydane w ramach kompetencji wynikających z przepisów o dozorze technicznym zawierające ustalenie obejmujące problematykę wznoszenia lub utrzymania we właściwym stanie technicznym obiektów budowlanych, ich części lub instalacji i urządzeń służących do wykorzystania obiektów budowlanych, są decyzjami dotyczącymi budownictwa w rozumieniu art. 196 par. 2 Kpa i podlegają kontroli
Zezwolenie na przyjęcie darowizny przez jednostki organizacyjne niepaństwowe /art. 888 par. 2 Kc/ jest decyzją administracyjną podlegającą kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 196 par. 2 pkt 12 Kpa.
1. Organ administracji państwowej właściwy do działania w trybie nadzoru /art. 157 par. 1 Kpa/, ma obowiązek stwierdzić nieważność decyzji dotkniętej jedną z wad określonych w art. 156 par. 1 Kpa. 2. Decyzja właściwego organu administracji, odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji dotkniętej jedną z wad określonych w art. 156 par. 1 Kpa, jest nieważna z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt
1. Z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 sierpnia 1983 r. w sprawie zatrudniania absolwentów /Dz.U. nr 53 poz. 234/ oraz zarządzenia Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie szczegółowego trybu udzielania, spłaty, umarzania i refundacji kredytu bankowego na zagospodarowanie /M.P. nr 39 poz. 232/ nie wynika, aby udzielenie kredytu przewidzianego w par. 36