1. Podstawą zaskarżenia decyzji administracyjnych, czyli podstawą skargi sądowej, nie może być zarzut naruszenia zasad współżycia społecznego /art. 196 par. 1 Kpa/. 2. Art. 6 i art. 7 Kpa wykluczają stosowanie zasad współżycia społecznego w postępowaniu administracyjnym, tym bardziej, że zasady współżycia społecznego nie mogą stanowić podstawy prawnej decyzji administracyjnej i skargi sądowej, nie

Istota art. 7 Kpa polega na tym, że w toku postępowania administracyjnego organy orzekające administracji państwowej mają obowiązek czuwać nad przestrzeganiem zasady praworządności socjalistycznej i podejmować wszelkie kroki niezbędne do dokładnego, wnikliwego, wszechstronnego, wyczerpującego zebrania i wyjaśnienia stanu faktycznego /rozpatrzenia całego materiału dowodowego/ oraz załatwienia sprawy

1. Przykład decyzji o charakterze uznaniowym /opartej na "uznaniu administracyjnym"/ uzależnionej od zaistnienia przewidzianych prawem warunków określonych w formie "pojęcia nieokreślonego" /niesprecyzowanego/. Uznanie administracyjne występuje najczęściej wówczas, gdy norma prawna zawiera sformułowanie "może", jest możliwością wyboru następstwa prawnego przez organ orzekający w indywidualnej sprawie

1. Naczelny Sąd Administracyjny nigdy nie może wydać rozstrzygnięcia merytorycznego /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 207 par. 1-5 Kpa/, gdy to jest zastrzeżone tylko dla organów administracji państwowej /art. 104, art. 107 i art. 138 Kpa oraz art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem

Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 29 lipca 1981 r. w sprawie zagospodarowania zbędnych suszarń, strychów i innych pomieszczeń w budynkach stanowiących własność Państwa /M.P. nr 19 poz. 182/ nie przewiduje wydawania decyzji uprawniającej do dokonania adaptacji takich pomieszczeń na cele mieszkalne.

1. Kontrola sądowa dotyczy zgodności decyzji z prawem, a więc wchodzą tu w grę akty o charakterze ustawodawczym, tzn. ustawy i dekrety z mocą ustawy oraz akty wykonawcze do tych ustaw, a zatem akty zawierające normy powszechnie obowiązujące, wydane na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego i z powołaniem się na to konkretne upoważnienie. Nie można jednak z pojęcia prawa w rozumieniu wyżej

Tryb przyjęty w art. 200 Kpa co do składania skargi i jej uznania w całości daje organowi administracji państwowej, który wydał zaskarżoną decyzję w ostatniej instancji możliwość powtórnego zbadania sprawy administracyjnej i zastanowienia się nad prawidłowością swego rozstrzygnięcia. Jednak nie może on dawać nowych rozwiązań częściowych, zarówno co do jednej skargi, jak i kilku skarg. Może tylko zaspokoić

Nie można przyjąć aby sprawa taryfy składek za obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne krajowców dewizowych w ruchu zagranicznym należała do kategorii spraw, o których mowa w art. 196 par. 1 Kpa zastrzeżonych do rozpoznania przez sąd administracyjny.

Decyzja administracyjna w sprawie odmowy rozbiórki obiektu budowlanego występuje w formie "sprzeciwu" /decyzji negatywnej/. A zatem do decyzji w formie sprzeciwu mają zastosowanie wszystkie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a zwłaszcza art. 107 par. 1 i par. 3 Kpa.

1. Organ administracji państwowej nie jest uprawniony do wydawania decyzji administracyjnej w sprawie adaptacji strychu na mieszkanie w sytuacji, gdy budynek nie stanowi wyłącznie własności Państwa lecz współwłasność Państwa i osoby fizycznej. Fakt zarządzania budynkiem przez Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Mieszkaniowej nie ma wpływu na zmianę stanu prawnego nieruchomości. 2. Wydanie decyzji

Każda decyzja nakładająca na obywatela obowiązek musi zawierać między innymi, nie tylko powołanie podstawy prawnej, ale także rozstrzygnięcie /"osnowę"/ oraz uzasadnienie faktyczne i prawne /art. 107 par. 1 i 3 Kpa/. Chodzi zatem o dokładne wytłumaczenie się, dlaczego organ administracji państwowej dany przepis zastosował a inny uznał za niewłaściwy /błędny/.

Obowiązkiem każdego organu administracji jest jak najstaranniejsze wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawnej decyzji, co wypływa także z zasad ogólnych wyrażonych w art. 9 Kpa /zasada udzielania pomocy prawnej/ oraz art. 11 Kpa /zasada przekonywania, czyli wyjaśniania stronie "zasadności przesłanek" rozstrzygnięcia/. Chodzi zatem także o wytłumaczenie się, dlaczego organ administracyjny dany przepis

1. Zgodnie z art. 7 i 77 par. 1 Kpa w zw. z art. 86 i 89 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113/ organ administracji wydając decyzję w sprawie przyznania punktów preferencyjnych osobie ubiegającej się o przyjęcie na studia wyższe powinien w każdym przypadku zindywidualizować ocenę dotyczącą pochodzenia społecznego, mając na uwadze również interes społeczny