Uchwała organu gminy, wyrażająca negatywna opinię o pracy dyrektora szkoły podstawowej prowadzonej przez gminę, wydana w zakresie spraw finansowych i administracyjnych na podstawie art. 34a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. nr 95 poz. 425 ze zm./, jest sprzeczna z prawem, a przez to nieważna.

Zadaniem organu odwoławczego nie jest jedynie kontrola prawidłowości dokonanych przez organ I instancji ustaleń, lecz rozpoznanie sprawy w pełnym jej zakresie, z uwzględnieniem wszystkich, również wysuniętych dopiero na etapie postępowania odwoławczego, zarzutów. Dopełnienie przez organ administracji tego obowiązku nakazują wymagania uczciwego procesu /sprawiedliwości proceduralnej/, znajdujące swoje

Na postanowienie oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wydane na podstawie art. 34 par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, zobowiązanemu przysługuje zażalenie do izby skarbowej.

Artykuł 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygującej wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Decyzję o odmowie wznowienia postępowania wydaje się wtedy, gdy we wstępnej fazie postępowania wznowieniowego można jednoznacznie stwierdzić, że nie istnieją podstawy wznowienia. Innymi słowy, decyzja taka może być wydana wtedy, gdy w podaniu o wznowienie postępowania w żaden sposób nie wskazuje się podstawy wznowienia przewidzianej art. 145 par. 1 Kpa. Jeżeli natomiast są jakiekolwiek wątpliwości

Decyzja nie zawierająca podpisu z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jej wydania jest nieważna z mocy art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa. Braku takiej decyzji nie można uzupełnić po jej doręczeniu stronie.

W sytuacji, gdy określonym podatkiem obciążono nie tego podatnika, którego obciążyć należało lub też gdy nie obciążono tym zobowiązaniem wszystkich podmiotów, które tym podatkiem powinny być obciążone, organ odwoławczy powinien uchylić decyzję organu I instancji i przekazać mu sprawę do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/.

Zgodnie z przepisem art. 36 par. 2 Kro, każdy z małżonków może wykonywać samodzielnie zarząd majątkiem wspólnym. Do dokonania czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest zgoda drugiego małżonka wyrażona w formie wymaganej dla danej czynności prawnej. Wynajęcie przez jednego ze współmałżonków, części lokalu członkom najbliższej rodziny należy zakwalifikować jako czynność zwykłego

Uchwała rady gminy, wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ nie jest aktem wykonawczym do ustawy

Obciążenie zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego nie pozbawia banku, będącego wierzycielem, prawa do żądania wydania postanowienia w sprawie kosztów egzekucyjnych /art. 64 par. 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

Ciężar udowodnienia faktów, z których strona wywodzi określone skutki prawne, spoczywa na niej samej, ale nie oznacza to, że organ prowadzący postępowanie w tej sprawie, zwolniony był całkowicie od podejmowania z urzędu czynności zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Zgodnie z art. 77 par. 1 Kpa, organ prowadzący postępowanie jest obowiązany wyczerpująco zebrać materiał dowodowy

Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie /art. 219 Kpa./ służy stronom prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed właściwym organem.

Analiza treści przepisów art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz art. 13 i art. 20 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U

1. Użycie błędnego sformułowania w uzasadnieniu decyzji, to jest "ustalenie podatku do zapłacenia" zamiast "określenie wysokości podatku za 1992 r ", nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż nie mogło ono oznaczać zmiany sposobu powstania zobowiązania w podatku dochodowym. 2. O ile wstrzymanie wykonania decyzji z urzędu czy na wniosek powoduje, że decyzja zarówno ustalająca, jak i określająca, w granicach

1. Sam fakt, że ofiarą czynu nierządnego było dziecko, nie wystarcza do uznania, że sprawca działał „ze szczególnym okrucieństwem” (art. 168 § 2 kk). Nakazuje jednak zrelatywizować ocenę w tym aspekcie odpowiednio do zwiększonego z reguły w takim wypadku – w porównaniu z wypadkiem, gdy ofiarą była osoba dorosła – stopnia dolegliwości grożących pokrzywdzonemu, zarówno w sferze zdrowia fizycznego i

Uzasadniona wątpliwość co do poczytalności oskarżonego, skutkująca, zgodnie z art. 420 pkt 3 kpk, niedopuszczalność postępowania uproszczonego, nie zostaje usunięta przez sam fakt wydania opinii przez biegłych psychiatrów, stwierdzających, że poczytalność oskarżonego nie była w chwili czynu zniesiona ani w znacznym stopniu ograniczona.

Wyjątek od reguły przewidzianej w art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi art. 25 stanowiący w ust. 1, iż obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się w przypadku nabycia przez podatnika towarów, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu

Jeśli ustawodawca dopuścił możliwość stosowania określonej normy pod wskazanym warunkiem, to w przypadku nie spełnienia tego warunku norma ta nie ma zastosowania.

Wprawdzie art. 21 ust. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ stwierdza, że zabezpieczenie następuje w trybie przepisów ustawy o postępowaniu, egzekucyjnym w administracji, jednakże ustawowe odesłanie następuje z uwzględnieniem odrębnych uregulowań zawartych w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, co w szczególności odnosi się do decyzyjnej

1. Z samego faktu sprzedaży lokalu przez gminę nie wynika, że w ten sposób został spełniony warunek umożliwiający odliczenie kwot wydatkowanych na cele mieszkaniowe podatnika, ustanowiony w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Warunek, od którego spełnienia uzależnione jest powstanie prawa

1. Nie stanowi naruszenia ani obejścia prawa skorzystanie przez organ podatkowy z norm prawnych, definicji, wyjaśnień i zasad obowiązujących w innych dziedzinach prawa, jeżeli mają one zastosowanie w postępowaniu podatkowym, zaś bez ich stosowania niemożliwe byłoby rozstrzygnięcie sprawy podatkowej i wydanie decyzji. 2. Obowiązek alimentacyjny rodziców trwa do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności

1. Odliczenie darowizny od podstawy opodatkowania stanowi szczególne uprawnienie, będące w rzeczywistości wyrazem odstąpienia od zasady powszechnego opodatkowania dochodów. Dlatego też osoba zamierzająca z tego prawa skorzystać jest zobowiązana wykazać w postępowaniu podatkowym, że posiada prawo do takich odliczeń. 2. Sprawozdanie ze sposobu wykorzystania darowizny, o którym mowa w art. 55 ust. 7 ustawy

1. Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego obejmującego zobowiązanie podatkowe może być tylko decyzja organu podatkowego, która została doręczona zobowiązanemu. Brak doręczonej decyzji podatkowej uzasadnia uznanie za niedopuszczalną egzekucji administracyjnej określonego w tej decyzji obowiązku, co stanowi podstawę umorzenia postępowania egzekucyjnego przewidzianą w art. 59 par. 1 pkt 7 ustawy z dnia