Postępowanie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości nie jest kontynuacją postępowania wywłaszczeniowego. Datą wszczęcia postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości jest dzień doręczenia żądania organowi /art. 61 par. 3 Kpa/.

1. Przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ nie wyłącza uprawnienia kółek i organizacji rolniczych do wyrażania opinii także co do tego, czy nieruchomości państwowe mają być sprzedane z wyłączeniem

Zezwolenie na wywóz za granicę i przywóz z zagranicy towarów jest decyzją administracyjną podlegającą unormowaniom Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 4 - innych rodzajów działalności gospodarczej - Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26/ i przysługuje na nią skarga z powodu jej niezgodności z prawem do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlegają wyłącznie te uchwały organów samorządu adwokackiego, które mają znamiona decyzji administracyjnych. 2. Uchwała okręgowej rady adwokackiej, odmawiająca przyznania adwokatowi dopłat do biletu kolejowego z miejsca zamieszkania do siedziby zespołu, nie jest decyzją administracyjną.

Żądanie strony, aby nie powoływać biegłego z określonych województw, nie może być uznane za wiążące dla organu. Wyłączenie biegłego winno nastąpić tylko na zasadzie i w trybie określonym w art. 24 Kpa. Generalnie, niczym nie umotywowane zastrzeżenia strony do biegłych z określonych województw, nie stanowi przeszkody do powołania ich do wydania opinii w sprawie.

Jeżeli jedna ze stron w tej samej sprawie złoży odwołanie i uzyska decyzję ostateczną, oznacza to, że w rozumieniu art. 198 Kpa wyczerpany został tok instancji w postępowaniu administracyjnym wobec pozostałych stron, bez względu na to, która z nich złożyła odwołanie.

Zawieszenie postępowania z przyczyny określonej w art. 97 par. 1 pkt 1 Kpa jest obligatoryjne, ale jedynie wtedy, gdy wezwanie spadkobierców zmarłej strony do udziału w postępowaniu nie jest możliwe i nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 30 par. 5 Kpa.

Nie może być prowadzone postępowanie dotyczące ustanowienia prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości, która została zamieszczona w wykazie działek przewidzianych do oddania w użytkowanie wieczyste. Postępowanie wszczęte w sprawie takiej nieruchomości podlega umorzeniu na podstawie art. 105 par. 1 Kpa, jako bezprzedmiotowe.

1. Decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości wydana na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /TJ. Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ nie rozstrzyga ani o wyłączeniu gruntów tej nieruchomości z produkcji rolnej ani o wygaśnięciu jej zarządu przysługującego jednostce gospodarki uspołecznionej. 2. W razie przeznaczenia gruntów

Do właściwości organu antymonopolowego nie należy orzekanie o zgodności statutu spółdzielni z przepisami ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 18 ze zm./, w tym także orzekanie o unieważnieniu statutu spółdzielni lub niektórych jego postanowień, ponieważ ocena takiej zgodności statutu spółdzielni należy - na podstawie

Uprawnienie organu administracji do stwierdzenia wygaśnięcia decyzji /art.. 162 par. 1 Kpa/ przysługuje tylko wtedy, kiedy nie toczy się postępowanie odwoławcze.

Sprawy udzielania i umarzania kredytów bankowych nie należą do kategorii spraw objętych art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 196 par. 2 Kpa i skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w powyższej sprawie jest niedopuszczalna.

Obowiązujący nadal par. 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 lipca 1951 r. w sprawie utrzymania porządku i czystości w nieruchomościach /Dz.U. nr 40 poz. 306 ze zm./ jest przepisem kompetencyjnym, uprawniającym organy terenowe jedynie do wydania przepisów prawa miejscowego, nie może zaś stanowić podstawy prawnej wydania decyzji administracyjnej o zakazie hodowli zwierząt.

Decyzja administracyjna w przedmiocie ustalenia kandydata na nabywcę gruntów Państwowego Funduszu Ziemi nie rodzi bezpośrednio skutków prawnych w sferze prawa cywilnego. Wynikające z takiej decyzji prawa mają charakter praw osobistych i nie mogą być przeniesione na inne osoby.

Art. 113 Kpa nie pozwala na korygowanie treści decyzji administracyjnej.

1. Brak ustosunkowania się do wskazanego przez stronę porozumienia ramowego mającego bezpośredni związek ze sprawą przeciwdziałania praktykom monopolistycznym uzasadnia zarzut niewyjaśnienia wszystkich okoliczności istotnych dla jej rozstrzygnięcia w świetle art. 4 ust. 2 i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 28 stycznia 1987 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym w gospodarce narodowej /Dz.U. nr

Wzruszenie decyzji administracyjnej w trybie stwierdzenia nieważności sprowadzać się powinno jedynie do tych części decyzji, które z uwagi na ich niezgodność z prawem z przyczyn wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa, nie mogą funkcjonować w obrocie prawnym.

Zarzuty przeciwko postanowieniu, które zdaniem strony spowodowało wadliwość decyzji, można podnieść w odwołaniu od decyzji nieostatecznej, a gdy dotyczą postanowienia organu odwoławczego - w żądaniu wznowienia postępowania, żądaniu stwierdzenia nieważności decyzji bądź w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Organ, który wydał decyzję, jest uprawniony do uchylenia lub zmiany w trybie art. 132 Kpa tylko tej decyzji. Nie może więc w takim rozstrzygnięciu łączyć rozstrzygnięcia w sprawie odmiennej co do przedmiotu, nawet wówczas, gdy w sprawie występują ci sami uczestnicy postępowania.

Organem wyższego stopnia o jakim mowa w art. 17 par. 1 pkt 1 i art. 26 par. 2 Kpa jest w stosunku do naczelnika miasta i gminy, działający jako organ o właściwości szczególnej, dyrektor odpowiedniego wydziału urzędu wojewódzkiego, a nie wojewoda.

Ze sformułowania art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ wynika, że grunty stanowiące własność Państwa, użytkowane w dniu 1 stycznia 1983 r. przez spółdzielnie "przechodzą odpłatnie na własność tych spółdzielni" i że wydanie w tym zakresie pozytywnej decyzji nie zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu, ale musiało nastąpić po stwierdzeniu