1. O działaniu w złej wierze można mówić w przypadku nieuczciwych zachowań, których celem jest zawłaszczenie cudzych oznaczeń, czy też zgłoszenie znaku towarowego w celu zablokowania konkurentowi uzyskania rejestracji. 2. W rozumieniu art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo własności przemysłowej przesłanka złej wiary może zachodzić również wtedy, gdy dany podmiot rejestruje, dla towarów podobnych lub identycznych

Możliwe jest nabycie wtórnej zdolności odróżniającej przez oznaczenie, które stanowi część innego znaku towarowego - niezbędne jest wykazanie rozpoznawalności tego oznaczenia jako identyfikującego towary pochodzące z konkretnego przedsiębiorstwa. Niezależnie od faktu, czy mamy do czynienia z używaniem oznaczenia jako części zarejestrowanego znaku towarowego, czy też w połączeniu z nim, podstawowym

Transakcje przeniesienia znaków towarowych między powiązanymi podmiotami muszą mieć charakter rynkowy i być ekonomicznie uzasadnione, aby koszty z nimi związane mogły być uznać za koszty uzyskania przychodów. Osiągnięcie korzyści podatkowych nie jest wystarczającą podstawą do ich uznania za takie.